سدسازی٬ گیاهان خطرناک و بی‌توجهی مسئولان؛ عواملی برای خشک شدن در

- اسماعیل کهرم معتقد است که باید کاری کنیم تا اکوسیستم دریاچه ارومیه به حالت قبلی بازگردد.

کارشناس محیط زیست در میزگرد کافه خبر در مورد دریاچه ارومیه گفت:‌ «من از سال 1352 به دریاچه ارومیه علاقه زیادی پیدا کردم و سالی چند بار مسیر تهران تا ارومیه را برای حلقه گذاری فلامینگوها طی می‌کردم. طبق آمار٬ در آن سال 40 هزار فلامینگو٬ ۲۰ هزار پلیکان و پرندگان دیگر در این دریاچه و اطراف آن زندگی می‌کردند و لانه‌گذاری کرده بودند. حضور و زندگی چهار نوع پرنده در دریاچه ارومیه نشانه سلامت این دریاچه بود. در تاکستان‌ها با دو متر کندن زمین، به آب می‌رسیدیم. اما الان شاهد پدید آمدن گیاه شورگز دراین منطقه هستیم که یعنی مرگ برای دریاچه ارومیه. چگونه است که دریاچه وان در ترکیه با فاصله‌ای نه چندان زیاد همانگونه فیروزه‌ای باقی مانده است؟»

او ادامه داد:‌ «اما ما همچنان کاهش نزولات آسمانی را دستاویز کرده‌ایم تا بسیاری از خطاهایمان دیده نشود. پیش از این 15 رودخانه دائمی به دریاچه ارومیه سرازیر می‌شد که تاکنون حدود 36 سد روی این رودخانه‌ها ساخته‌اند."

کهرم گفت : «در حالی که در آمریکا کتاب چاپ می‌کنند که چگونه سدها را خراب کنیم و محیط زیستمان را نجات دهیم ما همچنان به ساخت سدهایمان افتخار می‌کنیم. به طور کلی 88 سد مانع از ورد آب به این دریاچه شدند. سدها اثرات مخرب و منفی روی محیط زیست و اجتماع می‌گذارند. در حال حاضر گروهی زیست محیطی در امریکا توانسته‌اند دولت مرکزی و مقامات محلی را متقاعد کنند که 430 سد کوچک و بزرگ را از روی رودخانه های آمریکا بر دارند.»

این کارشناس محیط زیست معتقد است: «چگونه ما نمی‌بینیم و مهندسان ما نمی‌شنوند که در آمریکا از دهه 70 میلادی دیگر سدی ساخته نشده است. بیاییم به عنوان راه حل به این موضوع بیاندیشیم که اکوسیستم را به حال اولیه خود برگردانیم و این اولین گام باشد. ما اشتباهات زیادی کردیم؛ من در جلسه ای حضور داشتم که یکی از کارشناسان عنوان کرد سد هیچ تاثیری بر این بحران نگذاشته است و نخواهد گذاشت. بعد از جلسه من متوجه شدم این فرد خود کارمند وزارت نیرو است. می خواهم بگویم که کمی منصف باشیم و به نجات اکوسیستم و محیط زیستمان بیاندیشیم نه آنکه خود و یا وزارتخانه مان را از یک اتهام وارده مبرا کنیم.»