ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
تاریخ دریافت مقاله: 25/12/87 تاریخ پذیرش مقاله: 30/6/88
دکتر اکبر کیانی (دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، عضو هیأت علمی دانشگاه زابل)
فرضعلی سالاری سردری (دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه زابل)
محمد صادق افراسیابی راد (دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه زابل)
چکیده
هویت شهری نشان دهنده فرهنگ شهرنشینان است، بافت فرسوده تاریخی به عنوان هویت و تبلور فرهنگ آن شهر میباشد. بنابراین، حفظ آن در زمان بهسازی و نوسازی تاکید میشود. شهر گور اولین شهر دایرهای ایران در زمان ساسانیان میباشد، که در حاشیه شهر فیروزآباد کنونی در استان فارس واقع است. هدف از مقاله حاضر مطالعه و بررسی مشکلات و ارائه راه کارها به منظور حفظ و ایجاد هویت برای شهر فیروزآباد از طریق بهسازی و نوسازی بافت فرسوده تاریخی شهر گور میباشد. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و تکنیک سوات(SWOT) ضمن شناخت و بیان اهمیت بافت تاریخی شهر گور، روشهایی را جهت دخالت موثر در بهسازی و نوسازی و حفظ بافت تاریخی شهر فیروزآباد به عنوان یک میراث و هویتی ماندگار ارائه شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد، اجرای طرحهای توسعه شهری شهر فیروزآباد بدون توجه به بافت تاریخی شهر گور صورت گرفته است بر این اساس، رشد و توسعه شهرنشینی، ارائه ایدههای معماری و شهرسازی بیهویت و افزایش جمعیت شهر فیروزآباد موجب فراموشی در امر بهسازی و نوسازی شهر گور گردیده است، که به تبع آن، عدم استفاده از متخصصین و برنامهریزان شهری در بافت تاریخی شهر گور هم خود دلیلی بر این وضعیت است. در ادامه تحقیق انواع راه حل ها و اولویتهای اجرایی متناسب با شرایط محیطی و بافت شهر فیروزآباد مطرح شده است.
واژه های کلیدی
برنامهریزی شهری، بهسازی و نوسازی، بافت تاریخی، فیروزآباد، شهر گور.