معاوضه «گردنه حیران» با ویلا!

«مدتی است دیگر کسی برای گرفتن استعلام مراجعه نمی‌کند. زمین‌خواری رو به گسترش است و هر روز بخش‌هایی از جنگل و کوه‌های صخره‌ای بلعیده می‌شود، گردنه شبیه شهرک ویلایی شده و منظر طبیعی آن از بین رفته است. دیگر از حیرانی در «گردنه‌ حیران» خبری نیست.»

به گزارش ایسنا، گردنه‌ی حیران آخرین منطقه حفاظتی استان گیلان است که بر اساس ضوابط و قوانین موجود برای هر گونه ساخت و ساز در آن باید از سه اداره منابع طبیعی، محیط زیست و میراث فرهنگی و گردشگری این استان استعلام دریافت شود؛ اما معاون گردشگری گیلان می‌گوید: «مدتی است استعلامی نمی‌آید، ولی ساخت و سازها انجام می‌شود!»

زمین‌خواری‌ها در گردنه حیران و مشخصا روستای هدف گردشگری حیران و بیشتر با انگیزه ویلاسازی در حال گسترش است، چند سالی می‌شود به بهانه تعریض جاده نیز کارخانه شن و ماسه شروع به بلعیدن طبیعت و صخره‌های حیران کرده است، با این همه واکنش‌ها درباره آنچه در حال وقوع است چندان صریح نبوده، حرف‌هایی که تا به حال گفته شده بیشتر شبیه دادنِ یک هشدار لفظی است تا عمل به یک اقدام جدی.

سروصدای زمین‌خواری در گردنه حیران و روستای حیران از سال 1390 بلند شد، اما تا امروز حرکت اساسی برای جلوگیری و یا کنترل آن صورت نگرفته است.

خداکرم جلالی، معاون وزیر جهاد کشاورزی و رییس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری یعنی مسؤول یکی از همان سه بخشی که استعلام ساخت و سازها از حوزه‌ی استحفاظی‌اش صادر می‌شود، گفته است: ساخت ویلاها در گردنه حیران، سیر قانونی خود را طی نکرده است. اگر این ساختمان‌ها از کمیسیون ماده یک قانون حفظ اراضی و زراعی مجوز نداشته باشند، تخریب خواهند شد.

طبق اظهارات جلالی، هر گونه ساخت و ساز و تغییر کاربری در اراضی زراعی، باغی و منابع طبیعی ممنوع است، برای همین هم با وزارت کشور هماهنگی شده و وزیر دستور داده صدور هر گونه مجوز ساخت در جنگل‌ها و مراتع توسط بخشداری‌ها و شهرداری‌ها ممنوع شود.

ویلاهای ساخته شده و همچنین کارخانه شن و ماسه در حوزه استحفاظی استان گیلان است، اما وسعت تخریب‌ها و زمین‌خواری‌ها در گردنه حیران به حدی بوده که حتا امام جمعه اردبیل هم واکنش داشته و هشدار داده است.

آیت‌الله سیدحسن عاملی با ابراز نگرانی نسبت به تاراج منطقه حیران و تخریب آن گفته که برای حفاظت و حراست از این منطقه و همچنین جلوگیری از تخریب‌ها و نابودی در این منطقه به مسؤولان دو استان اردبیل و گیلان هشدار داده و اعلام کرده که دستگاه‌های قضایی و نیروی انتظامی هر دو استان باید به این موضوع وارد شوند.

ظاهرا این هشدارها تاکنون راه به جایی نبرده و زمین‌خواری در گردنه حیران بدون کنترل و با انگیزه‌هایی چون تعرض جاده و ویلاسازی ادامه دارد.

حمیدرضا آذرپور معاون گردشگری اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گیلان به ایسنا می‌گوید: چهره اصلی گردنه حیران تخریب شده و اگر به همین منوال پیش رود، منظر طبیعی آن نیز از بین می‌رود.

وی ادامه می‌دهد: معمولا از بخشداری و یا استاندارد متقاضیان ساخت و ساز برای گرفتن استعلام به اداره میراث فرهنگی و گردشگری آستارا مراجعه می‌کردند، اما اطلاع دارم که مدتی است دیگر استعلامی از ما نمی‌گیرند و خودشان رأسا برای ساخت و ساز اقدام می‌کنند که این اشتباه است.

اگرچه او می‌گوید: در این ساخت و سازها محوطه یا بنایی تاریخی تخریب نشده است؛ اما در عین حال تأکید می‌کند که یکدستی طبیعت در این گردنه‌ی زیبا به عنوان یکی از جاذبه‌های مهم گردشگری در شمال کشور از بین رفته و اگر این بی‌توجهی ادامه داشته باشد بزودی فقط ویلا در این منطقه دیده می‌شود.

تمرکز اصلی این زمین‌خواری برای ساخت ویلا در روستای هدف گردشگری حیران است، روستایی که گفته می‌شود در چند سال اخیر جمعیت اسکان موقت آن به هفت برابر رسیده است. جمعیت ثابت این روستا 300 نفر است درحالی که در فصل گرما به بیش از دو هزار نفر می‌رسد.

گزارشی مختصر از سخنرانی دکتر کرامت ا... زیاری در برنامه سخنرانی های توسعه متوازن وپایدار منطقه ای در دانشکده جغرافیا

گزارشی مختصر از سخنرانی دکتر کرامت ا... زیاری در برنامه سخنرانی های توسعه متوازن وپایدار منطقه ای در دانشکده جغرافیا

در تاریخ 27 بهمن ماه 1393  سخنرانی با محوریت "رویکرد برنامه ریزی فضایی به عنوان بدیل برنامه ریزی بخشی"  توسط دکتر  کرامت ا... زیاری استاد محترم دانشگاه تهران در دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران ایراد گردید که در این سخنرانی به صورت اجمالی به مباحث زیر اشاره گردید... ادامه مطلب

آمایش سرزمین با رویکرد برنامه ریزی فضایی جانشین واصلاح گر برنامه ریزی بخشی است،که دراین نشست روی فضا،برنامه ریزی فضایی ،آمایش سرزمین صحبت می کنیم،و تجربه کشورهای کره ،آلمان و ژاپن را بیان می کنیم.و آمایش سرزمین قبل ازانقلاب ،ستیران، مبانی و رویکردهای آن مورد بررسی قرار گرفت و به سیر تحول آمایش سرزمین بعد از انقلاب اشاره کردند.واینکه planningوبرنامه ریزی فضایی چه سیری دارد و بعد از انقلاب جایگاه آمایش سرزمین در برنامه ملی کجا بوده است و به آسیب های آن نیز اشاره کردند. تعادل ها و عدم تعادل ها،برنامه ریزی فضایی در کشور و برنامه ششم توسعه در سال 1394بیان شد.بحث فضا شامل :انسان،محیط ،فعالیت ،محتوا و کالبد می باشد و توسعه فضایی مکان،فضا،مکان(طول،عرض ارتفاع)،فضا(طول،عرض،ارتفاع )و زمان در آن مستتر است.

توسعه چیست؟کاهش فقر،افزایش در آمد و ایجاد تغییر در زمینه های اقتصادی،اجتماعی و سیاسی می باشد.توسعه به پاسخگویی به نیاز اجتماعات در مکان بر می گردد،پس بعد فضایی دارد و در همه جا به یک صورت اتفاق نمی افتد.مهم ترین بحث در فضا بحث عدالت اجتماعی است که توزیع نسبی حقوق،منابع و تخصیص منابع،ایجاد فرصت در برابر جامعه را شامل می شود.و در فضا متجلی می شود.تخصیص منابع نه صرفا برای رشد اقتصادی بلکه برای عدالت اجتماعی،حفاظت از محیط زیست و پایداری است.برنامه ریزی بخشی(sectoral)موجب پیامدهای منفی تجمعی می شودچون فقط یک بخش اقتصادی یا اجتماعی را مورد بحث قرار می دهدو لینک بین آنها وجود ندارد.در برنامه ریزی فضایی همه بخش ها به خصوص محیط زیست مد نظر است و باهم ارتباط دارند.در برنامه ریزی بخشی به هماهنگی بین بخشی و پرداختن به مقوله فرا بخشی نیازدارد که در برنامه ریزی فضایی مستتر است . رسالت برنامه ریزی فضایی توزیع منصفانه فضای توسعه در جهت عدالت اجتماعی است. اکثر کشورها به بخش حفاظت از محیط زیست توجه ویژه ای داردکه در ایران اینطور نیست.و از دیگر ابعاد مورد توجه برنامه ریزی فضایی زیست پذیری،یکپارچگی سرمایه های موجب توسعه(خوشبختی،رفاه انسانی و...)می باشد.در برنامه ریزی فضایی هماهنگی افقی و عمودی همزمان بین برنامه های توسعه بلندمدت،میان مدت و کوتاه مدت باید وجود داشته باشد تا هویت فضایی حفظ شود.برنامه ریزی آمایش سرزمین در دل برنامه ریزی فضایی است.منظور از این نوع برنامه ریزی مکان یابی فعالیت و استقرار جمعیت است.و رابطه فضا،انسان و فعالیت مد نظر است.در این برنامه ریزی تلفیقی ازاسکان جمعیت و ساختار فضایی فعالیت بسیارمهم است.بعد پهنه سرزمین برای انسان و بشریت از ابعاد مهم در این نوع برنامه ریزی است.در اینجا برنامه ریزی آمایش سرزمین از دودیدگاه آلمان و فرانسه مورد بررسی قرار می گیرد.آلمان ها در این زمینه جلوتر از فرانسه بوده اند . آلمان از 1937 به برنامه ریزی آمایش در سه سطح ملی ،منطقه ای محلی و در مواقعی هم کالبدی می پردازد.برنامه هر چقدر محلی شود،کالبدی است ،هرچقدر هم منطقه ای باشد معجونی از کالبدی و اقتصادی است و هرچقدر ملی باشد ابعاد اقتصادی،اجتماعی ،سیاسی و 0000را دارد.لزوم توجه به برنامه ریزی آمایش سرزمین،تعادل فضایی در پهنه سرزمین می باشد.دیدگاه کشور فرانسه دربعدآمایش سرزمین از سال 1940 و بدنبال ایجاد بحران در فرانسه به منظور بازسازی در این کشور شکل گرفت.در این زمان تمرکز فوق العاده ای در فرانسه موجب تمرکزگرایی و خالی شدن حاشیه های کشور فرانسه شدو برنامه ریزان این کشور به این نتیجه رسیدند که باید دیدگاه تمرکز زدایی داشته باشند و از سال 1947به بعد دولت این دیدگاه را به کار بردو منجربه ایجاد مرکزی به نام دتر شد.در بعد آمایش سرزمین چیزی که مطرح است بیشتر مدیریت سرزمین است .ما،در ستیران بعد مدیریت سرزمین را نادیده گرفته ایم .فرانسه یک دتررا تشکیل داده که مرکز برنامه ریزی،سیاستگذاری شد وجنبه اجرایی نداشت.آمایش سرزمین در همه جای دنیا دارای اصولی است که به چند نمونه از آن اشاره می کنیم.

اصول آمایش سرزمین:وحدت و یکپارچگی سرزمین،گسترش عدالت اجتماعی ،تعادل منطقه ای و بین منطقه ای تسهیل و تنظیم روابط درونی و بیرونی اقتصاد،بحث اقتصاد فضا و.....بخش مغفول مانده در قبل از انقلاب ملاحظات دفاعی و امنیتی بوده ،که از برنامه چهارم بعد از انقلاب به آن توجه شد.بحث مجموعه اقدامات طبیعی و انسانی برای توسعه است.اگر امنیت نباشد ،توسعه معنانداردحفظ هویت اسلامی – ایرانی،حفاظت از میراث فرهنگی و...در مناطق شهری و روستایی و بحث کارایی اقتصادی از اصول آمایش سرزمین می باشد.دیدگاه بیرونی داشتن بسیار مهم است.توجه به بحث گردشگری بسیار مهم است چون بحث روز دنیاست.محرومیت،مهاجرت ها،مناطق کمتر توسعه یافته ،بحث کارایی و بازده اقتصادی که بسیار به لحاظ تولید و در آمد و اقتصاد پایه واشتغال در سه بخش اشتغال وزیربخش ها،جمعیت و یکپارچگی سرزمین ،قومیت ،گسترش عدالت جتماعی (تعادل های منطقه ای و مباحث مربوط به دیوید هاروی) که این شاخص ها را باید در پهنه سرزمین ببینیم.بحث زیست محیطی و حفاظت از محیط زیست از مباحث بسیار مهم است. هم اکنون ما در دوره ی بحران آب هستیم،بهره برداری بیش از 40درصد از منابع آب موجب بحران می شود ایران در خط قرمز به سر می برد.تسهیل در روابط خروجی ورفت و آمد و فرودگاهها ،بنادر وگمرکات به تولید کمک می کندو باعث تولید می شود.الگوی چین در طرح های توسعه در مناطق آزاد می تواند مفید باشد.ستیران در قبل از انقلاب به بررسی جمعیت،اقتصاد،روستا،عشایر و..پرداخت که خوب بود،دیدگاه مورد انتقاد در اینجا افراط گرایی کمی در برنامه هاست که این دیدگاه لازم است ولی کافی نیست باید دیدگاه کیفی داشته باشیم و به مباحث مختلف توجه کنیم.

کره:اهداف برنامه ریزی فضایی،تمرکز زدایی می باشد.مسئله ای که الان در تهران مشکل ماست ،کلانشهری با 15 میلیون جمعیت که در افق 1400با کمال تاسف به 21 میلیون خواهد رسید؛شهر اصفهان نیز با این مشکل روبروست.ازدیگر اهداف برنامه ریزی فضایی در کره عبارتست از:رشداقتصادی،حفاظت از منابع طبیعی،اسکان روستایی-شهری،منطقه بندی،ساختارنهادی برنامه ریزی ،چیزیکه کشور ما فاقد آن است.همانطور که مشاهده می شود در تجارب تمامی کشورها،بحث محیط زیست بسیار پررنگ است.تشکیلات و برنامه و نظام مدیریتی برای برنامه ریزی نداریم،نظام مطلوب مدیریت نداریم،حتی الگوی طرح ها و استراتژی ها توزیع نشده است.درطرح های منطقه ای و ناحیه ای و طرح های جامع شهر بعد از انقلاب نیز این مشکل وجود دارددرطرح ناحیه ای،طرح کالبدملی کشور به 85 ناحیه تقسیم شدکه هر 3یا4شهرستان یک ناحیه همگن را تشکیل می دهد که فقط در سطح راهبردی و برنامه ای می باشد.مهمترین مباحث برنامه ریزی فضایی در طرح جامع سرزمین ،در طرح کالبدی ملی ادغام شد و سال وسال 1370این طرح تهیه شد و به تصویب شورایعالی شهرسازی رسید.در کره محیط زیست،توسعه پایدار ،مدیریت زمین ،مشارکت مردم،تمرکز زدایی،کیفیت زندگی مردم،زیرساخت ها،اقتصاد شهرها و مناطق و بحث رقابت پذیری و خودگردانی مناطق بسیار مهم است و آمایش سرزمین در بخش خصوصی فعالیت می کند و کار دولت فقط قانونگذاری است،محصول نهایی آمایش به برنامه اجرایی ختم می شود.برای ساماندهی تهران ما نیاز به تمرکززدایی از پایتخت داریم که باید به آن توجه کنیم.

آلمان اولین کشوری است که به آمایش پرداخت و تاسطح ملی منطقه ای و محلی پیش رفت و تفاوت آن با فرانسه در همین است،فرانسه آمایش را در دوسطح ملی و منطقه ای بررسی می کند.ساختار نهادی برنامه ریزی:دولت،کمیته بین وزارتخانه و کنفرانس وزراء آمایش می باشد.دولت فدرال ،شورای مشورتی،دفتر فعال پژوهشی می باشد.مهم ترین مباحث آمایش سرزمین در آلمان:محیط زیست ،رشدنامحدود شهری،تمرکز زدایی،توجه به توسعه پایدار و نیازهای نسل آتی.آمایش متعلق به جغرافیاست چون بحث سرزمین در میان است.ارتقاء همکاری منطقه ای از خصوصیات آمایش در آلمان است.توجه به کشاورزی،مکان یابی برای فعالیت ،تقویت شهرهای کوچک و میانی از دیگر خصوصیات آمایش سرزمین در آلمان می باشد.

برنامه ریزی فضایی در ژاپن:دلایل موفقیت ژاپنی ها:فرهنگ کار و مسئولیت پذیری،برنامه ریزی و وقت شناسی،کوشش و نوآوری،اینها جزء فرهنگ ژاپنی هاست و ما باید یاد بگیریم.

اهداف برنامه ریزی فضایی در ژاپن:تمرکززدایی،استفاده کارآمد از توانهای محیطی،تخصیص بهینه منابع،توزیع سرمایه گذاری در فضای سرزمین،که با توجه به سیاست اسکان و هدایت جمعیت که از مزیت های منطقه ای می باشد،در ایران نیز بایداینگونه باشد.مابایدتلاش کنیم تا فرصت های مناسب کار ایجاد کنیم.جهت گیری آمایش سرزمین،استقرارشبکه سکونتگاهها،حفظ فضاها و توانهای محیطی،ترسیم سیمای آتی،توسعه فرهنگی ،تجهیزوساماندهی آگاهانه فضا در راستای توسعه ،اینها از اهداف برنامه ریزی فضایی در ژاپن می باشد.

جوهره آمایش:رابطه انسان،فضا –فعالیت در راستای بهره برداری از مناطق ،طراحی فضای زندگی همگام با طبیعت می باشد.نقشه آمایش سرزمین بایدبعنوان یک سند بالا دستی باشد.ما اگر می خواهیم موفق باشیم و مناطق دارای عدالت جغرافیایی باشند قبل از هرچیز باید طرح ملی آمایش در کشور مطرح گردد،ما الان طرح ملی آمایش نداریم.برای آمایش سرزمین باید اول طرح ملی آمایش را مطرح کنیم بعد به تهیه طرح برای مناطق بپردازیم،باید طرح ملی آمایش را بعنوان یک سند بالا دست داشته باشیم.اعتبار برنامه پنجم قبل از انقلاب دارای اعتبار خوبی است که دلیل آن پول نفت است که هم مشکلاتی را ایجاد کرد و هم مزایایی را.مدیریت سرزمین یک بحث بسیار مهم در آمایش سرزمین می باشد.در ایران اگر یک رتبه بندی ساده انجام دهیم می بینیم که استانها با شهرستانها چقدر فاصله دارد.مثلا تهران و اصفهان بعنوان استانهای برخوردار از ایلام و سیستان و بلوچستان چه فاصله فاحشی دارند.بطوریکه باید ناهمگن ها را حذف کنیم تا به تعادل برسیم که این از طریق بحث آمایش سرزمین میسر می شود به شرطی که مدیریت سرزمین داشته باشیم.تا نظام تصمصم گیری اصلاح نشود هیچ طرحی به نتیجه اجرایی نخواهد رسید.تقویت سطوح منطقه ای و محلی :نظام برنامه ریزی ما یک نظام برنامه ریزی متمرکز و مرکزگراست.ما اگر می خواهیم مشکل تهران و دیگر شهرها را حل کنیم باید نظام برنامه ریزی را اصلاح کنیم و تغییراتی در آن بوجود بیاوریم،باید شهرهای بزرگ را متعادل کنیم و به حاشیه بیشتر توجه کنیم که با ایجاد مناطق آزاد و محورهای جدید توسعه میسر است.برنامه های توسعه در کشورها بخشی است بدون اینکه لینکی با هم داشته باشند.بحث مهم در آمایش سرزمین شناسایی قابلیت ها و تمرکز زدایی می باشد،باید یک سند باشد تا از دل آن برای کشور برنامه توسعه بیرون بیاید..اوایل انقلاب فاقد برنامه آمایش سرزمین بودیم و از سال 62 این بحث در دل برنامه ها گنجانده شد.بحث های دیگر بعد از انقلاب عبارت بودند از :اعتماد سازی،سازماندهی دواره اقتصاد و تمرکز زدایی که منجربه تجه به آمایش شد.پایه و اساس برنامه آمایش ،سرزمین می باشدکه جغرافیا در این زمینه می تواند از رشته های دیگر مانند اقتصاد،شهرسازی و...کمک بگیرد..در نتیجه اساس و متدلوژی آمایش باید آینده نگری باشد،مشکل طرح های ما این است که در آنها مشارکت و نظارت نداریم.

وزیر نیروی ایران: تهرانی‌ها «دو برابر» متوسط کشور آب مصرف می‌کنند

وزیر نیروی جمهوری اسلامی ایران می‌گوید که رشد سرانه مصرف آب در تهران سه درصد است و  تهرانی‌ها دو برابر متوسط کشور آب مصرف می‌کنند.

حمید چیت‌چیان روز چهارشنبه ۲۶ شهریورماه در نشست هفتگی سخنگوی دولت با ارائه گزارشی از وضعیت مصرف آب در شهر تهران اظهار داشت: «ما در تهران حدود ۲۵ درصد از آب شرب مصرفی در کشور را تولید و مصرف می‌کنیم. جمعیت تهران ۱۲ درصد جمعیت کل کشور است و این به معنای آن است که تهرانی‌ها دو برابر متوسط مصرف آب کشور مصرف دارند».

به گزارش خبرگزاری فارس، وی همچنین توضیح داد که مصرف آب شرب تهران در سال قبل بالغ بر یک میلیارد و ۳۰ میلیون متر مکعب بوده است، رشد جمعیت تهران در حدود ۱.۸ درصد بوده است اما رشد سرانه مصرف آب به سه درصد بالغ می‌شود.

همزمان با سخنان وزیر نیرو، خبرگزاری مهر گزارش داده است که مخزن ۹۶۰ میلیون مترمکعبی سد «لار» که یکی از پنج سد تامین کننده آب شرب تهران است، هم اکنون فقط ۳۰ میلیون متر مکعب آب دارد و از این میزان، تنها ۱۸ میلیون متر مکعب آن قابل استحصال و استفاده است.

وزیر نیرو نیز با اشاره به وضعیت سدهای تهران گفته است: ذخیره سدهای ما در سال گذشته ۷۱۶ میلیون متر مکعب بود که امروز این میزان به ۳۵۵ میلیون متر مکعب کاهش یافته است و این به این معناست که ذخیره آب نصف شده است.

به گفته چیت‌چیان، میزان بارندگی در سال جاری بیش از ۳۰ درصد کاهش یافته است و ظرفیت تهران برای انتقال آب به اتمام رسیده و تنها راه، مدیریت مصرف آب است.

دولت ایران برای مواجهه با بحران آب پایتخت، در نظر دارد آب از سد ماملو به تهران منتقل کند.

هیات وزریران جمهوری اسلامی ایران روز چهارشنبه تصویب کرد که بودجه‌ای ۳۰۰ میلیارد ریالی برای پروژه انتقال آب سد ماملو به تهران تخصیص داده شود.

سد ماملو در ۳۰ کیلومتری جنوب شرقی تهران، در شهرستان پاکدشت واقع است که بیشتر برای تامین آب کشاورزی زمین‌های مستعد ورامین، پاکدشت و جنوب تهران ساخته شده است، اما اخیرا دولت اعلام کرد که مصرف آب بخش کشاورزی را نصف خواهد کرد.

به گزارش خبرگزاری ایسنا، محمد حسین شریعتمدار مشاور عالی وزیر جهاد کشاورزی ایران روز ۱۵ شهریورماه اعلام کرد که از مهر ماه سال جاری سهم آب کشاورزی در کشور تقریبا به نصف می‌رسد.

کشاورزان ایران در سال گذشته حدود ۹۰ میلیارد متر مکعب آب در بخش کشاورزی استفاده کرده‌اند که قرار است این رقم به ۵۰ میلیارد متر مکعب کاهش یابد.

معصومه ابتکار رییس سازمان محیط زیست ایران می‌گوید که ۹۳ درصد آب مصرفی کشور به بخش کشاورزی اختصاص دارد.

هم اکنون چندین استان ایران با خشکسالی دست و پنجه نرم می‌کنند که وضعیت برخی شهرها از جمله تهران در وضعیت «قرمز» قرار دارد.

دانلود پیش نویس قانون جامع مدیریت شهری

» پیش نویس قانون جامع مدیریت شهری

پیش نویس قانون جامع مدیریت شهری

پس از دریافت نظرات کارشناسی، نسخه اولیه پیش نویس «قانون جامع مدیریت شهری» در تاریخ ۱۸ مرداد ۹۳ بروزرسانی و در ضمیمه همین مطلب بارگذاری شده است 

به منظور هماهنگی و یکپارچه‌‌‌کردن اقدامات بخش‌های دولتی، نهادها و سازمان‌های عمومی برای ارائه خدمات بهتر و مناسب‌تر به شهروندان لازم است مفهوم مدیریت شهری به گونه‌ای در جامعه شهری نهادینه شود که پذیرش عام پیدا کرده و دستگاه‌های مختلف عامل در محیط‌ها و فضاهای شهری بپذیرند که برای هماهنگی میان فعالیت خود، لازم است از یک نظام مدیریت شهری جامع تبعیت کنند. این یکپارچگی، به رغم تفاوت و تنوع زیاد زمینه فعالیت‌هایی که دستگاه‌های مختلف انجام می‌دهند، اهداف مشترکی دارند که عبارت است از توسعه یکپارچه و پایدار شهری و نیز مدیریت فضاهای شهری به گونه‌ای که محیط‌های مناسب برای زندگی شهروندان فراهم کند. به منظور تحقق این هدف، واگذاری اختیارات لازم به مدیریت شهری و ایجاد بسترهای قانونی و ساختاری و بالاخص تدوین قانونی جامع امری اجتناب ناپذیر است. در این راستا مرکز مطالعات وبرنامه ریزی شهر تهران مطالعات تهران با عنایت به اینکه نزدیک شش دهه از قانون شهرداری ها مصوب ۱۳۳۴ می گذرد و آن قانون در حال حاضر پاسخگوی شهر ها و کلانشهر ها با توجه به تغییرات روزافزون آنها نیست، مطالعات وسیعی در قالب مبانی نظری و مطالعات تطبیقی در حوزه مدیریت شهری چند کشور پیشرفته و در حال توسعه صورت داده است و با آسیب شناسی وضعیت موجود عملکرد و قانون شهرداری ها در ایران، تصویری از وضعیت مطلوب با توجه به سیاست ها و قوانین بالادستی ارائه و الگوی مشخصی برای مدیریت شهری در ایران پیشنهاد گردیده است. خروجی این پژوهش در قالب پیش نویس «قانون جامع مدیریت شهری» به نظرخواهی تعداد زیادی از خبرگان، مدیران وکارشناسان گذاشته شده است و پس از حک و اصلاح‌های متعدد در این مجموعه تقدیم می‌گردد.

جهت دانلود می توانید از طریق لینک زیر اقدام فرمائید.

راهکارهای تجاری کردن کشاورزی

راهکارهای تجاری کردن کشاورزی

ایران آبادی - یک کارشناس کشاورزی گفت: کارکنان وزارت جهاد کشاورزی و سازمان نظام مهندسی کشاورزی باید تعلیمات حین خدمت ببینند و موارد آموزشی را متناسب با شرایط هر منطقه هماهنگ کنند.
اسماعیل شهبازی - استاد دانشگاه شهید بهشتی - اظهار کرد: پس از انتزاع وظایف بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی از وزارت تجارت، باب جدیدی برای وزارت جهاد کشاورزی باز شده که لازمه ی ورود به این باب این است که این وزارتخانه خود را از جهات راهبردی برای مسئولیت جدید آماده کند.
وی با بیان این که وزارت جهاد کشاورزی باید تجدید نظری در تشکیلات و ساختار نیروی انسانی خود صورت دهد، اظهار کرد: این وزارتخانه باید تجدید نظری هم در وظایف و جهت گیری های سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی داشته باشد. این سازمان باید در برنامه هایش تجدید نظر کند و به تولید محصولات محدود نشود. هم چنین لازم است شاخه هایی برای فعالیت های تجاری، حقوقی و اقتصاد کشاورزی داشته باشد.
شهبازی افزود: وزارت جهاد کشاورزی باید به تربیت نیروی انسانی در سطوح دانشگاهی، کارگزاری و واسطه های توزیع بپردازد سپس به فکر تعلیم و تربیت کشاورزان برای عرضه ی بهتر محصولات کشاورزی باشد.
این کارشناس کشاورزی با بیان این که نگرانی های فعلی برای تولید نیست، خاطرنشان کرد: در زمینه های تولید طی 50 - 60 سال پیش تا حدود زیادی کار شده و تقریبا بر مبنای استعداها و امکانات بخش کشاورزی پیش رفته ایم بنابراین هم اکنون باید به سمت افزایش صرفه اقتصادی محصولات کشاورزی حرکت کنیم.
وی با اشاره به این که هم اکنون جایی برای تولید بیشتر وجود ندارد، افزود: در افزایش محصولات باغی شاید بتوانیم بیشتر تولید کنیم اما وقتی نتوانیم از این محصولات ثمره اقتصادی به دست آوریم چه فایده ای دارد؟ زمانیکه در باغات مرکبات، محصولات روی درخت می ماند و نمی توانیم آنها را به پول نزدیک کنیم، هزینه کردن برای تقویت خاک و نگهداری از درخت و... بی فایده است.

وزارت کشاورزی برای مسئولیت های جدید راهکار جدید بیابد
این استاد دانشگاه شهید بهشتی با تأکید بر اینکه وزارت جهاد کشاورزی با توجه به مسئولیت های جدید باید به فکر راه های جدید نیز باشد، تصریح کرد: با انتزاع وظایف بازرگانی بخش کشاورزی از وزارت تجارت، به صورت قانونی وارد مرحله ی تجاری کردن کشاورزی شده ایم؛ تاکنون کشاورزی جنبه ی فنی و تولیدی داشت اما اکنون وظیفه ی اقتصادی دارد و باید از زمین، آب، ابزار، ادوات، نهاده ها و دیگر منابع طبیعی را به درستی بهره برداری کند تا درآمد این بخش قابل رقابت با همه ی مولدان دنیا باشد.
وی یادآور شد: در زمینه ی کشاورزی چندان خود را آماده ی رقابت با رقبای بین المللی نکرده ایم چون تعلیماتی نداشته ایم.
این کارشناس با اشاره به ضعف توزیع محصولات کشاورزی، گفت: در زمینه توزیع محصولات و فرآورده ها، تعلیمات اساسی انجام نشده و تمام روش های توزیع کالاهای معدنی، صنعتی و غیر کشاورزی را در خدمت کشاورزی قرار داده ایم. در حالی که محصولات کشاورزی محصولاتی خام و تقریبا زنده هستند و نحوه ی توزیع و فروش آنها باید با محصولات صنعتی متفاوت باشد.
شهبازی با اشاره به سلف خری و سلف فروشی در زمان های قدیم در کشور خاطر نشان کرد: در آن روش فروش محصولات کشاورزی که در گذشته وجود داشت، افرادی پیشاپیش محصولات کشاورزی را می خریدند و ریسک خطر محصولات مثل خشکسالی، بلایای طبیعی و... بین فروشنده و خریدار تقسیم می شد اما اکنون سلف خری برچیده شده و ضرر همه ی مخاطرات طبیعی به تولیدکننده برمی گردد.
وی به طریقه برداشت محصول، اصول نگهداری، حمل و نقل، انبارداری و بازارسانی محصولات کشاورزی که هنوز به صورت سنتی انجام می شود، اشاره کرد و گفت: روش های سنتی که همچنان استفاده می شوند، هزینه بر و وقت گیر هستند و هنوز روش جدیدی برای برداشت محصولات سر درختی نداریم.

بیشترین ضایعات در حین نگهداری محصولات
این استاد دانشگاه افزود: در حمل و نقل همان طور که سنگ را جابه جا می کنیم، محصولات کشاورزی را هم جابه جا می کنیم، نحوه ی جمع آوری شیر در کارخانه های لبنیات به صورت غیر اصولی انجام می شود و کارخانه ها پیشرفتی در این زمینه نداشته اند. در نگهداری محصولات نیز به دلیل بی توجهی، بیشترین ضایعات را داریم.
به اعتقاد او در انبارداری، بازار رسانی، کدگذاری و استاندارد کردن محصولات، بسته بندی، شگردهای بازاریابی و هم چنین سنجش باقی مانده سموم و محصولات باید بسیار بیشتر از گذشته کار شود.
این استاد دانشگاه شهید بهشتی به اهمیت رشته مدیریت مزرعه در دانشگاه ها اشاره و اظهار کرد: این درس باید در دانشگاه ها در گرایش های مختلف تدریس شود زیرا در این زمینه نیاز به کارشناس و کاردان مدیریت مزرعه به شدت احساس می شود.

ضرورت آموزش مدیریت مزرعه در دانشگاهها
وی به لزوم آموزش مدیریت مزرعه و مدیریت مبانی مزرعه تأکید کرد و گفت: مدیریت مزرعه باید در روستاییان پیشرو که به آنها نیروهای معین گفته می شود، آموزش داده شود؛ این کارشناسان می بایست از قاطبه روستاییان یاد بگیرند و خودشان مبلغ تعلیم به آنها باشند. مبانی مدیریت مزرعه نیز باید طی سلسله مراتبی به روستاییان آموزش داده شود.
شهبازی به مدیریت واحدهای تولیدی اشاره کرد و افزود: مدیریت تولید، کاری تخصصی است؛ کسی که فوق لیسانس کشاورزی دارد نباید در مدیریت دامداری گمارده شود و باید در زمینه های مختلف، دوره های تخصصی بگذراند.
وی واحدهای مدیریتی دولتی را از جمله بخش هایی دانست که باید با تعلیمات و تجارب هر واحد کشاورزی مطابقت پیدا کند.
این کارشناس اظهار کرد: باید کسانی که قدرت ابداع و ابتکار دارند با شرایط روز، امور را پیش ببرند. مدیریت روستا نیز باید آماده باشد زیرا روستا محل تمرکز فعالیت های کشاورزی است و لازم است کسانی که آن را مدیریت کنند، از تسلط و علم کافی در این زمینه برخوردار باشند.

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)