تله‌کابین در منطقه تاریخی چوگان کازرون راه‌اندازی می‌شود

تله‌کابین در منطقه تاریخی چوگان کازرون راه‌اندازی می‌شود

گرامی: مذاکرات اولیه برای احداث تله‌کابین در تنگه تاریخی چوگان انجام شده و امید است ساخت این تله‌کابین سبب رونق گردشگری استان فارس و بوشهر شود…

به گزارش سرویس جامعه عصر کازرون؛ حمیدرضا گرامی با تاکید بر توسعه زیرساخت‌های گردشگری در شهرستان کازرون اظهار داشت: مذاکرات اولیه برای احداث تله‌کابین در تنگه تاریخی چوگان انجام شده و امید است ساخت این تله‌کابین سبب رونق گردشگری استان فارس و بوشهر شود.

وی همچنین با اشاره به امضای تفاهم‌نامه برای ساخت محل اقامت گردشگران در محدوده امامزاده سید حسین (ع) شهرستان کازرون افزود: قرارداد اولیه این طرح با اعتبار ۱۱۰ میلیارد ریال با اداره اوقاف بسته شده است.

فرماندار کازرون با اشاره به حضور روزانه توریست‌های خارجی در این شهرستان عنوان کرد: این توریست‌های خارجی به دلیل نبود محل اقامتی و خدماتی در این شهر توقف نمی‌کنند و امید است ساخت این مجتمع سبب رونق این صنعت در شهرستان کازرون شود.

وی با اشاره به وجود ظرفیت‌های مهمی هم‌چون امامزاده سید حسین(ع)، چشمه زیبای سرابشیر، شهر بیشابور، تنگ چوگان، غار شاپور، بازار سرپوشیده، روستای گردشگری دوان، نرگس‌زارها در این شهرستان افزود: برای توسعه گردشگری در این شهرستان باید به ظرفیت بخش خصوصی توجه و از آن استفاده شود.

گرامی با اشاره به ایجاد محل‌های اقامتی سنتی در روستای گردشگری دوان و دوسیران و تاکید بر توسعه این نوع محل‌های اقامتی عنوان کرد: اهالی این دو روستا در این زمینه ورود کرده و محل‌ اقامتی با ظرفیت ۵۰ تا ۱۰۰ نفر برای رفاه حال گردشگران فراهم کرده‌اند.

منبع: خبرنگار تسنیم در شیراز

انتصاب روسای 21 دانشگاه / «نیلی» رئیس دانشگاه تهران شد

افراد مذکور پیش از این به عنوان سرپرست دانشگاه مشغول فعالیت بودند که پس از تایید شورای عالی انقلاب فرهنگی ، وزیر علوم احکام ریاست آنها را صادر کرد.

دکتر محمد فرهادی وزیر علوم، براساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، با صدور احکام جداگانه‌ای روسای 21 دانشگاه کشور را منصوب کرد.

به گزارش ایسنا، دکتر محمد فرهادی در این احکام، دکتر محمود نیلی احمد آبادی را به ریاست دانشگاه تهران ،دکتر محمد تقی احمدی را به ریاست دانشگاه تربیت مدرس ، دکتر حسن ولی زاده را به ریاست دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، دکتر فردین اخلاقیان طاب را به ریاست دانشگاه کردستان ، دکتر محمد علی اکبری را به ریاست دانشگاه ایلام ، دکتر شایان شا محمدی را به ریاست دانشگاه شهرکرد،دکتر محمود رضا رحیمی را به ریاست دانشگاه یاسوج ، دکتر مسعود نادریان جهرمی را به ریاست دانشگاه جهرم ، دکتر محمد میرزایی بادیزی را به ریاست دانشگاه تحصیلات تکمیلی و فناوری پیشرفته کرمان ، دکتر عبدالمجید مصلح را به ریاست دانشگاه خلیج فارس و دکتر بهمن حیاتی را به ریاست دانشگاه ملایر منصوب کرد.

وزیر علوم همچنین ، دکتر علیرضا بندانی را به ریاست دانشگاه سیستان و بلوچستان ،دکتر ناصر مهرشاد را به ریاست دانشگاه صنعتی بیرجند، دکتر علی اصغر بهشتی رابه ریاست دانشگاه مهندسی فناوریهای نوین قوچان ،دکتر محمد حسین شفیعی میم را به ریاست دانشگاه بزرگمهر قائنات ،دکتر علی رضا باقری ثالث را به ریاست دانشگاه حضرت معصومه (س)،دکتر محمود نیلی را به ریاست دانشگاه صنعتی همدان،دکتر فرامرز میرزایی را به ریاست دانشگاه سید جمال الدین اسد آبادی، دکتر عباس کلانتری را به ریاست دانشگاه آیت الله حائری میبد ، دکتر امین رضا نقره آبادی را به ریاست دانشگاه صنعتی شهدای هویزه و دکتر فتح الله قدس را به ریاست دانشگاه خواهران سمنان (فرزانگان) منصوب کرد.

به گزارش روابط عمومی وزارت علوم ، افراد مذکور پیش از این به عنوان سرپرست دانشگاه مشغول فعالیت بودند که پس از تایید شورای عالی انقلاب فرهنگی ، وزیر علوم احکام ریاست آنها را صادر کرد

واقعیت تکان‌دهنده در مورد ریزگردها

الماسی بیابان‌زایی، خشکسالی، برخورد خارج از عرف جامعه بشری با محیط زیست و سودجویی و برداشت بی‌رویه از منابع آبی را از جمله علل اصلی وقوع و گسترش این پدیده در سطح جهان عنوان کرد.

استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه با هشدار در خصوص گسترش پدیده ریزگردها در سطح جهان، از احتمال تاثیر این پدیده در انقراض نسل انسان خبر داد.

پروفسور علی الماسی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه اثرات منفی ریزگردها بر سلامت انسان تایید شده است، گفت: متاسفانه این ذرات‌ریز علاوه بر انسان، سلامت تمام گونه‌های جانوری و گیاهی را نیز تهدید می‌کنند.

وی تصریح کرد: همچنین تاثیرات منفی این ریزگردها بر بخش‌های مختلف اقتصادی، گردشگری، آثار باستانی، کشاورزی و سایر بخش‌ها نیز به اثبات رسیده است.

الماسی به فرضیه تاثیر ریزگردها بر انقراض نسل دایناسورها اشاره کرد و افزود: بر اساس این فرضیه در آن زمان وجود ریزگردها در محیط به حدی رسیده بود که مانع رسیدن نور کافی خورشید به زمین شده و در نتیجه به مرور نابودی و انقراض دایناسورها را رقم زد.

این استاد تمام مهندسی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه با بیان اینکه مطالعات و بررسی‌ها نشان از گسترش پدیده ریزگردها در سطح جهان و کشور ما دارد، گفت: در 10 سال گذشته تنها سه تا چهار استان درگیر موضوع ریزگردها بودند که متاسفانه این تعداد در پنج سال گذشته به 17 استان افزایش یافته و در حال حاضر 24 استان کشور را درگیر کرده است.

وی افزود: همچنین در سطح جهانی پدیده ریزگردها در حال گسترش از منطقه خاورمیانه به کشورهای آسیای میانه و سایر کشورهای جهان است.

الماسی بیابان‌زایی، خشکسالی، برخورد خارج از عرف جامعه بشری با محیط زیست و سودجویی و برداشت بی‌رویه از منابع آبی را از جمله علل اصلی وقوع و گسترش این پدیده در سطح جهان عنوان کرد.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه خاطرنشان کرد: متاسفانه جنگ های اخیر در منطقه خاورمیانه نیز در گسترش این پدیده تاثیر بسزایی داشته است.

الماسی تصریح کرد: همه اینها باید هشداری برای تمامی کشورها و به ویژه سازمان ملل باشد تا هر چه سریع‌تر در این زمینه چاره‌اندیشی کنند.

وی تصریح کرد: در بحث ریزگردها باید تمامی کشورهای درگیر و نیز سازمان ملل، سازمان بهداشت جهانی و سازمان غذا و دارو (فائو) با یکدیگر همکاری کرده و راهکارهای جدی و عملی را برای مقابله با این پدیده در مبداء آن و محافظت در برابر آن در مسیر و مقصد حرکت آن ارائه کنند.

الماسی با اشاره به تاثیر ریزگردها در انقراض گونه‌های جانوری و گیاهی به مرور زمان و با گسترش این پدیده در سطح جهان، عنوان کرد: از آنجا که حیات در محیط زیست زنجیره‌ای است، نابودی یک گونه می‌تواند زمینه انقراض سایر گونه‌ها را تسهیل کند.

این استاد تمام مهندسی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه تصریح کرد: در همین راستا اگر اینگونه به موضوع نگاه کنیم گسترش پدیده ریزگردها و نابودی گونه‌های مختلف جانوری و گیاهی به مرور زمان می‌تواند زمینه را برای انقراض و نابودی انسان نیز فراهم کند.

مردم با چشمانی اشک‌بار آب بر آتش جنگل ایلام می‌ریزند

  مرد درختی ایران با اشاره به آتش‌سوزی جنگل‌های شلم در ایلام واکنش مردم نسبت به این اتفاق را بی‌نظیر قلمداد کرد.

«مهدی نظری» اظهار کرد: کسی نمی‌تواند آمار دقیقی از مردمی که برای خاموش کردن آتش‌سوزی جنگل‌های شلم به کمک منابع طبیعی، محیط‌زیست، سازمان آتش‌نشانی و مأموران انتظامی آمده‌اند ارائه کند چون پیر و جوان، زن و مرد و کوچک و بزرگ با هر وسیله‌ای که توانستند و با چشمان اشک‌بار و پر غصه در حال خاموش کردن آتش‌سوزی بی‌سابقه جنگل‌های زاگرس هستند.

مرد درختی ایران با اشاره به این‌که گرچه سوختن هزاران اصله درخت اتفاقی بسیار دردناک است که لکه‌ی سیاه آن تا سال‌ها بر دامنه زاگرس می‌ماند، گفت: رفتار مردم ایلام در این خصوص فداکارانه، پرشور و شایسته‌ی تحسین است.

این فعال زیست‌محیطی بابیان این‌که متأسفانه به نظر می‌رسد بازهم بی‌احتیاطی انسانی موجب بروز این آتش‌سوزی گسترده شده است، افزود: این آتش‌سوزی از پارک جنگلی چغاسبز که یک گردشگاه عمومی بشمار می‌رود آغاز شد و دامنه آن به ارتفاعات مشرف‌به شهر هم کشیده شده است. کسی به‌درستی نمی‌داند اما به نظر می‌رسد برخی گردشگرانی که دیروز(پنج‌شنبه 14 خردادماه) برای تفریح به چغاسبز رفته بودند عامل بروز این فاجعه هستند.

وی گفت: وزش باد یکی از مهم‌ترین عوامل‌ گسترش آتش بود و متأسفانه شعله‌های آتش از همه‌ی زوایای شهر دیده می‌شد که همین امر موجب شد فضای غم‌انگیزی در شهر به وجود بیاید و مردم شاهد سوختن درخت‌هایی باشند که در این منطقه ارزش حیاتی دارند.

مرد درختی ایران با اشاره به این موضوع که تلاش‌ها هم‌چنان برای خاموش کردن این آتش‌سوزی بی‌سابقه ادامه دارد، گفت: باوجود خشک‌سالی‌های گسترده درختان بلوط و پوشش گیاهی زاگرس در حد توان خود کشور را در مقابل پدیده ریز گردها محافظت می‌کرد و چنین خسارتی غیرقابل‌جبران به نظر می‌رسد.

این فعال زیست‌محیطی خاطرنشان کرد: در آتش سوختن جنگل‌های عروس زاگرس یک خسارت ملی است از همین‌رو انتظار می‌رفت اقدامات پیشگیرانه‌ای می‌شد. به‌علت وزش باد گفته می‌شود امکان استفاده از بالگرد برای خاموش کردن آتش وجود ندارد بااین‌همه مردم ایلام با تمام وجود در حال تلاش هستند که این آتش را خاموش کنند اما وزش باد علیرغم همه تلاش‌ها تا این لحظه مانع از انجام این کارشده است.

400 میلیون دلار؛ بزرگترین کمک مالی به اولین دانشگاه آمریکا

این دانشگاه 29.2 میلیارد دلار اموال وقفی دارد. تا سال 2014 میلادی 41 برنده جایزه نوبل از میان فارغ التحصیلان یا اساتید این دانشگاه بودند/ 7 نفر از رؤسای جمهوری آمریکا از جمله باراک اوباما نیز فارغ التحصیل هاروارد هستند.

یکی از فارغ التحصیلان دانشگاه هاروارد مبلغ 400 میلیون دلار به این دانشگاه کمک کرد. این بزرگترین کمک مالی است که تاکنون دانشگاه هاروارد دریافت کرده است.

به گزارش عصرایران به نقل از خبرگزاری رویترز، اهدا کننده این کمک مالی بزرگ، "جان پولسون" مالک یکی از بزرگترین صندوق های سرمایه گذاری در آمریکاست.

این سرمایه گذار 59 ساله که موفقیت شرکتش را مدیون آموزش های هاروارد می داند مبلغ 400 میلیون دلار به دانشکده مهندسی   دانشگاه هاروارد اهدا کرد.
شرکت این سرمایه گذار 19 میلیارد دلار ارزش دارد. او معتقد است این هدیه اش باعث بهبود وضعیت انسانیت می شود.

پولسون در بیانیه ای گفت: هیچ چیزی بهتر از آموزش نمی تواند به بهبود انسانیت کمک کند. دانشکده مهندسی  و خوابگاه در حال گسترشش افق جدید برای هاروارد و نوید دهنده ایجاد بزرگترین مرکز ابتکار در آینده است.

 این سومین کمک مالی بزرگ است که دانشگاه هاروارد در سال های اخیر از فارغ التحصیلان خود دریافت می کند.

رویترز نوشت: به نظر می رسد دانشگاه هاروارد ثمره آموزش های خود را برای دانشجویانی که به ثروتمندان بزرگی تبدیل شدند می چیند.

دریافت این هدیه در چارچوب برنامه جمع آوری 6.5 میلیارد دلار صورت می گیرد که از دو سال پیش آغاز شده است. تاکنون بیش از 5 میلیارد دلار جمع شده است.

در سال 2014 میلادی هم "کینیث گریفن" مالک یک شرکت بزرگ سرمایه گذاری و از فارغ التحصیلات هاروارد مبلغ 150 میلیون دلار به دانشگاه کمک کرد.

چند ماه قبل از او هم برادران " رونی و گرالد چان" مبلغ 350 میلیون دلار به دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد هدیه کردند. آنها  از این دانشکده فوق لیسانس و دکتری گرفته بودند.

مدیرعامل سابق شرکت مایکروسافت (استیف بالمر) و فضانورد آمریکایی (استیفانی ویلسون) از جمله فارغ التحصیلان دانشکده مهندسی هاروارد هستند.

دانشکده مهندسی دانشگاه هاروارد از این پس به "دانشکده مهندسی  جان ای پولسون" تغییر نام داد.

در آمریکا بخش اعظم دانشگاه ها مستقل هستند و بودجه ای از طرف دولت دریافت نمی کنند. همه دانشگاه ها مجبور هستند از محل هدایا، کمک های بلاعوض، وقف ها و ... هزینه های خود از جمله حقوق کارمندان و اساتید و هزینه های جاری را تامین کنند.

دانشگاه هاروارد واقع در شهر کمبریج آمریکا، دانشگاه خصوصی و غیرانتفاعی و همیشه دارای بالاترین رتبه علمی در رده بندی های جهانی است. هاروارد نخستین دانشگاه آمریکاست که 379 سال قبل یعنی در سال 1636 میلادی تاسیس شد.
 
دانشگاه هاروارد هم اکنون 36.4 میلیارد دلار پشتوانه مالی،‌ 13 هزار کارمند، 21 هزار دانشجو و 4.671 نفر عضو هیات علمی  دارد.
دانشجویان هاروارد شامل 6.700 دانشجو دوره لیسانس و 14.500 دانشجو دوره ارشد و دکتری است.

این دانشگاه 29.2 میلیارد دلار اموال وقفی دارد. تا سال 2014 میلادی 41 برنده جایزه نوبل از میان فارغ التحصیلان یا اساتید این دانشگاه بودند. هاروارد دارای 9 دانشکده و 160 رشته تحصیلی است.

7 نفر از رؤسای جمهوری آمریکا از جمله باراک اوباما نیز فارغ التحصیل هاروارد هستند.

تخت جمشید در خطر است

مهدی شریفی مدیر دفتر حفاظت از آبهای زیر زمینی استان شیراز می گوید: در این استان حدود 70 هزار حلقه چاه در حال فعالیت است که بر اساس امار 18 هزار چاه غیر مجاز در حال بهره برداری است و سال گذشته 1100 چاه غیر مجاز را بستیم .

تازه‌ترین نشانه‌ها از فرو نشست زمین در کشور مربوط می‌شود به نتایج تحقیقات چند ساله در اطراف تخت جمشید، پدیده‌ای که یکی از میراث‌های تمدن ایرانیان را در نقش رستم و تخت جمشید تهدید می کند.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، منصور رضائی منفرد سرپرست پایگاه میراث جهانی تخت جمشید در ارتباط با برنامه پیک بامدادی رادیو می گوید: در تخت جمشید گروه زمین شناسی دانشگاه شیراز تحقیقاتی از سال 85 داشت و متوجه شد تا سال 90 بیست و هشت متر آبهای زیر سطحی پایین رفته است و زمانیکه بارندگی روی می‌دهد ترک‌های روی نقش رستم و تخت جمشید ایجاد می شود و در برخی روستاهای اطراف نشست‌های دیده می شد.

وی افزود: به این دلیل که بیش از 15 هزار و 800 چاه در منطقه وجود دارد که 7 هزار و 800 چاه غیر قانونی است و کنترلی روی انها  نیست.

رضائی علت اصلی چنین اتفاقاتی را برداشت بی رویه آب از زیر زمین عنوان کرد و گفت: حدود 20 هزار چاه غیر مجاز در منطقه وجود دارد که سال گذشته تنها هزار چاه پلمب شد.

مهدی شریفی مدیر دفتر حفاظت از آبهای زیر زمینی استان شیراز می گوید: در این استان حدود 70 هزار حلقه چاه در حال فعالیت است که بر اساس امار 18 هزار چاه غیر مجاز در حال بهره برداری است و سال گذشته 1100 چاه غیر مجاز را بستیم .

وی افزود: در این چنین شرایطی هنوز هم استفاده حداکثری و اقتصادی از منابع اب در دستور کار وزارت جهاد کشاورزی است با تغییر در الگوی کشت .

مهدی قاسمی مدیرکل جهاد کشاورزی استان فارس می گوید: باید گیاهانی را کشت کنیم که هم از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد و هم مصرف اب کمتری داشته باشد.

وی گفت: بصورت اموزشی 2 هکتار گیاهان دارویی کاشته ایم برخی از نقاط هم زعفران کاشته ایم البته تغییر روش کشت هم در دستور کار داریم بعنوان مثال با تغییر روش کاشت با استفاده از آب های سطحی می توانیم برنج بکاریم.

سمینار “دراج،عروس پرندگان کازرون” برگزار شد +عکس

سمینار “دراج،عروس پرندگان کازرون” برگزار شد +عکس

میدانی به نام دراج در کازرون نامگذاری می شود/ خداپرست: اگر توجه کنیم می بینیم که این پرنده به روی جاهای بلند می آید و شروع به خواندن می کند. دلیلش هم این است که این پرنده میخواهد نظر دشمن را به خود جلب کند و دشمن را از دراج ماده و جوجه هایش دور کند. یعنی در واقع می خواهد از خود گذشتگی کند، اما ای دل غافل که …

به گزارش سرویس محیط زیست عصر کازرون؛ شامگاه سی امین روز از اردیبشهت ماه به همت انجمن میراث سبز پریشان محفلی گرم و صمیمی در عین حال علمی در سالن شهرداری کازرون برگزار شد.

این سمینار که «دراج،عروس پرندگان کازرون» نام گرفته بود میزبان تعداد چشمگیری از حامیان طبیعت، شکاردوستان، مسئولین و اقشار مختلف جامعه بود که با شوقی خاص از اول تا آخر برنامه را شنیدند و استفاده بردند.

پس از تلاوت قرآن و سرود جمهوری اسلامی، محمد جواد سیاح پور دبیر انجمن میراث سبز پریشان برای عرض خوش آمد گویی و توضیحاتی به روی سن رفت و از نگاه انسان به طبیعت گفت. وی راه علاج قطعی مخاطراتی که امروزه توسط انسان برای محیط زیست و حیات وحش ایجاد شده است را این دانست که انسان نگرش خود را به طبیعت تغییر دهد و بکوشد تا به نگرشی نو که در آن نگاه حاکم و محکوم نیست به طبیعت نگاه کند.

سپس علی قاسمپور به عنوان یکی از عوامل اجرایی برنامه و یکی از متخلفین در حوزه ی حیات وحش که چند سالی است به جمع همیاران طبیعت پیوسته است از اهمیت حفظ حیات وحش و گونه های جانوری گفت و از همه ی مردم کازرون خواهش کرد که در فصل بهار ویرانگر لانه ی پرندگان نباشند.

پس از وی  علی اکبر صفایی رییس اداره ی محیط زیست کازرون، به پشت تریبون رفت و از ویژگی های دراج در منطقه ی کازرون و قوانین و مقرراتی که در مورد شکار این پرنده و سایر پرندگان مشابه آن وضع شده است سخن گفت.

سپس نوبت به سخنران اصلی برنامه یعنی جمال خداپرست رسید. وی که ریاست سابق اداره ی حفاظت محیط زیست شهرستان کازرون را بر عهده داشته و احیای نسل دراج در منطقه ی کازرون را نیز در کارنامه ی درخشان زمان مدیریت خود دارد به ارائه ی تحقیق جامعی پرداخت که در مورد دراج از چند سال پیش شروع به پژوهش شده بوده است. در این تحقیق جامع ویژگی های زیستی دراج و ویژگی های دراج های کازرون به تفصیل پرداخته شده بود و ما حصل این ارائه در مورد وضعیت این پرنده ی زیبا در کازرون را می توان امیدوارانه دانست.

خداپرست در بخشی از سخنان خود گفت: دراج، پرنده ای است از پرندگان بومی شهرستان کازرون. یکی از زیباترین پرندگان و از خانواده قرقاول می باشد. اگر خط و مسیر زیست این پرنده را نگاه کنیم در کازرون، نورآباد، به سمت اهواز و … می باشد. خیلی از جاها، این پرنده وجود ندارد. به تعبیری دیگر می توان گفت که دراج، مرغ و خروس وحشی است. اگر توجه کنیم می بینیم که این پرنده به روی جاهای بلند می آید و شروع به خواندن می کند. دلیلش هم این است که این پرنده میخواهد نظر دشمن را به خود جلب کند و دشمن را از دراج ماده دور کند. یعنی در واقع می خواهد از خود گذشتگی کند. جلب توجه می کند اما حواسش به دور و بر هم هست. اگر سمور و مار(دشمنان این پرنده هستند) بخواهند به این پرنده حمله کنند، بال می گیرد و آنطرف تر می رود. یعنی آنها را به سمت خود می کشد. اما ای دل غافل که موجود بدتری هم هست به نام انسان، که تفنگ را به سمت سینه این پرنده نشانه می رود و نمی داند که این پرنده می خواهد از خودگذشتگی کند و از ماده و جوجه هایش مراقبت کند…

خداپرست ادامه داد: وقتی نر آن کشته می شود، ماده این پرنده هم دیگر روی تخم نمی خوابد. چون دراج نر از دراج ماده حفاظت می کند. خیلی از شکارچیان جدید، این موارد را نمی دانند. در عوض خیلی از شکارچیان قدیمی هم هستند در این فصل سلاح خود را زمین گذاشته و در عوض، دوربین عکاسی در دست گرفته و به آن فرهنگ و دانایی رسیده اند.

***

در قسمتی از برنامه طی یک کار زیبا سه قطعه کبک که توسط یکی از همشهری ها از مرگ نجات داده شده و بزرگ گردیده بودند از آقای صادق محبی کسی که با همکاری مادر خود این جوجه کبک ها را نجات داده بود به علی اکبر صفایی ریاست اداره ی حفاظت محیط زیست تقدیم شد تا در محل مناسب آزاد سازی شود.

میدانی به نام دراج در کازرون نامگذاری می شود
لازم به ذکر است که صفایی ریاست اداره ی حفاظت محیط زیست کازرون در ضمن صحبت های خود از شهرداری و شورای اسلامی شهر کازرون خواست تا میدانی به نام دراج در کازرون نامگذاری شود و تندیسی از این عروس پرندگان کازرون در این میدان نصب گردد.

محمد جواد سیاح پور دبیر انجمن میراث سبز پریشان درگفت و گو با خبرنگار ما در این باره گفت: طی صحبت هایی که در همان جلسه با شهردار محترم انجام گرفت مجموعه ی شهرداری و شورای شهر در رابطه با نامگذاری یکی از میادین اعلام آمادگی کردند و در مورد تندیس نیز گفته شد که اگر خیرین و طبیعت دوستان همکاری کنند این امر نیز تحقق خواهد پذیرفت.
در پایان جلسه نیز از دست اندر کاران این برنامه و آقای صادق محبی و مادر ایشان خانم خدیجه ی عالیشوندی که جوجه کبک ها را نجات داده بودند تجلیل به عمل آمد.

---

کشف 5 جزیره گرمایی در تهران

«میدان هفت‌تیر، میدان انقلاب، میدان شوش، میدان آزادی و اطراف قیطریه، جزایر گرمایی تهران هستند.» این گفته رئیس ستاد محیط‌زیست تهران، ناخودآگاه آدم را یاد دزدان دریایی و جزیره‌های گنج می‌اندازد. این‌بار اما نه دزدی وجود دارد و نه گنجی، تنها چیزی که در جزیره‌های تهران یافت می‌شود؛ گرما، آلودگی هوا و مرگ است.

بعد از طی شدن سرمایی زودرس و بدون برف در تهران، بعید نیست که گرمایی شدید و سوزان داشته باشیم. اما حرف‌های محمدعلی شاعری، رئیس ستاد محیط‌زیست تهران، زنگ خطری را به صدا در آورد که نشان می‌دهد پرترددترین نقاط تهران، گرم‌ترین نقاط تهران است. همان نقاطی که مردم در آنجاها به سر کار، درس و زندگی‌شان می‌روند.

به گفته این مقام مسئول، بعید نیست اگر در این مناطق تلفات انسانی ناشی از گرما هم داشته باشیم.
  
جزایر گرمایی در تهران
«از سال 1303 تا سال گذشته حداقل دمای تهران منفی 15 درجه بوده است که به دنبال تغییرات آب‌وهوایی اکنون به منفی 5 درجه رسیده است و این به معنای افزایش درجه حرارت شهر تهران است که موجب کاهش نزولات شده و دما 2  الی 3 درجه افزایش یافته است.»

اینها صحبت‌های شاعری است، کسی که اولین بار مسئله جزایر گرمایی تهران را مطرح کرده است. اما به گفته او بعضی نقاط در تهران وجود دارند که حتی وضع‌شان بدتر هم می‌شود.

«میدان هفت تیر، انقلاب، شوش، اطراف قیطریه و میدان آزادی، نقاط احتمالی‌ای هستند که درجه حرارت در آنها از نقاط همجوارشان بیشتر می‌شود.»

او دلیل این اتفاق را هم تردد بیش‌از حد خودروها در این مناطق می‌داند: «تراکم منابع متحرک و ثابت شهری در این نقاط بیشتر از جاهای دیگر شهر است. در اثر این تراکم، همچنین استفاده از منابع سوختی فسیلی و در نهایت انتشار وسیع گازهای گلخانه‌ای که مانع از خروج امواج خورشیدی از زمین می‌شوند، افزایش درجه حرارت زمین را به دنبال دارند.»
 
زیاد بودن خودرو در خیابان دردسر ساز می‌شود
«خودروها با ترددشان در خیابان، تولید گرما می‌کنند. وقتی در منطقه‌ای از شهر بیش از حد خودرو تردد می‌کند، گرما در آن منطقه بیشتر می‌شود.»

شاعری معتقد است یکی از جزایر گرمایی در شهرها در اثر پدیده تغییر اقلیم به وجود می‌آید که آنهم به علت مصرف بالای سوخت‌های فسیلی در منابع ثابت و منابع متحرک پرتراکم شهری است.

او ادامه می‌دهد: «وسایل نقلیه مثل موتور با ترددش باعث تولید گرما می‌شود و همین اتفاق تاثیر تصاعدی بر دما دارد و همین‌طور بالطبع روی افزایش بار آلودگی آن مناطق هم اثر می‌گذارد. برای همین در مناطق مرکزی تهران معمولا میزان آلودگی بالاتر است. از طرفی در بعضی مناطق تهران، هم درجه حرارت محیط بیشتر است و هم میزان آلودگی هوا. برای همین است که بعضی نقاط تهران ممکن است به صورت جزایر گرمایی عمل کنند. گزارش‌های ما از سطح تهران این چیزها را تایید می‌کند. به نظر من باید با تجدیدنظر در برنامه‌ریزی‌های گذشته و اصلاح رویه و روش‌های توسعه و به کارگیری مدیریت‌های سازگار با این محیط، از وقوع بیشتر این اتفاق جلوگیری کنیم.»
  
تهران در طول 90 سال گرم‌تر شده است
به گفته شاعری تهران در یک دوره 90 ساله به چنین گرمایی رسیده‌است: «براساس آمارهای هواشناسی در طی این سال‌ها، میزان حداقل دمای تهران و حداکثر دما در تهران بیشتر شده و میزان بارش هم حداقل 10 درصد کاهش داشته. این ها نتیجه تغییر اقلیم و به علت مصرف بی رویه انرژی های فسیلی است. در شهر تهران حدود 100 میلیون لیتر انرژی‌های فسیلی در روز مصرف می‌شود که بخش عمده‌ای از این سوخت‌ها تبدیل به کربن و گازهای آلاینده می‌شود.»
  
جزیره بازی، فرضیه است
اما باوجود همه توضیحاتی که رئیس ستاد محیط‌زیست تهران داده، «حسن اصیلیان»، استاد دانشگاه و معاون انسانی پیشین سازمان حفاظت محیط زیست کشور معتقد است تشکیل جزیره گرمایی در تهران در حد یک فرضیه است: «در تهران از نظر جغرافیایی ممکن است دمای شمالی و جنوبی با هم تفاوت‌های کاملا محسوسی داشته باشد. این قضیه به کل طبیعت تهران برمی‌گردد، ما در کل کشور تنوع آب‌وهوایی داریم. در تهران هم همین‌طور است، شاید اختلاف مسافت از اول تهران تا آخر تهران فقط یک ساعت باشد اما اختلاف دمایی زیادی بین نقاط بالایی و پایین تهران وجود دارد اینکه گفته شود جزایر گرمایی در تهران به وجود می‌آید چندان با جو تهران سازگار نیست.»

او درباره تاثیر آلودگی هوا در گرم‌تر شدن تهران در فصل گرما نیز می‌گوید: «اینکه بگوییم آلودگی هوا باعث گرم تر شدن هوای زمین می‌شود، درست است اما اینکه همین آلودگی بخواهد فقط منطقه‌ای را گرم‌تر کند، درست نیست. آلودگی هوا در طول سال وجود دارد ولی در ماه‌ها و فصل‌های گرم سال قضیه طور دیگری است. هوای گرم به دلیل سبک‌تر بودن و کاهش دانسیته (جرم مخصوص) به سمت ارتفاعات بالاتر می‌رود. آلودگی هوا هم بر هوای گرم سوار می‌شود و به همراه آن، به سمت ارتفاعات بالاتر می‌رود. در این ارتفاعات، باد وجود دارد که آلودگی را با خود به نقاط مختلف جابه‌جا می‌کند. پس نمی‌توانیم بگوییم صرفا آلودگی هوا باعث گرم‌تر شدن هوا در بعضی نقاط آنهم در فصول گرم سال می‌شود.»

او معتقد است گازهای موجود در هوای آلوده شهر تهران با گازهای گلخانه‌ای تفاوت‌های اساسی دارد که باعث می‌شود نتوانیم این آلودگی را به صورت یک لایه در نظر بگیریم: «آلودگی هوا مثل گازهای گلخانه‌ای نیستند که در جو استقرار پیدا کنند و  باعث گرم‌تر شدن هوا شوند. گازهای گلخانه‌ای مانع تبادل انرژی و دمایی بین جو زمین و ارتفاعات بالاتر می‌شوند. این قضیه فقط درباره گازهای گلخانه‌ای صادق است نه درباره تمام گازهای دیگر. ما اگر CO2 یا فریون‌ها را به مقدار زیادی در هوای‌مان داشته باشیم، باز هم نمی‌توانیم بگوییم مثل گازهای گلخانه‌ای عمل می‌کنند. ضمن اینکه در تهران، گازهای شاخص‌تر مثل CO به مقدار زیاد داریم. این گاز سبک است و طبیعتش از طبیعت گازها پیروی می‌کند. یعنی به این شکل که با گرم‌تر شدن هوا، سبک‌تر می‌شود و به ارتفاعات بالاتر می‌رود. برای همین است که آلودگی را در فصول گرم سال چندان احساس نمی‌کنیم.»

ارتفاع بیشتر، گرمای کمتر
«در مناطق پست‌تر جریان هوای کمتری وجود دارد که باعث گرم‌تر شدن هوا می‌شود. در جنوب تهران هرچه به سمت میدان خراسان و از آنجا به سمت شورآباد و مناطق دیگر می‌رویم اختلاف دما کاملا محسوس است.»

اصیلیان می‌گوید: «مناطق جنوبی تهران از نظر ارتفاع پایین‌تر هستند.» او معتقد است گرم شدن کره زمین جنبه عمومی دارد و تنها مختص به ایران نیست: «به دلیل تغییراتی که در جو زمین به وجود آمده باعث گرم‌تر شدن کل زمین و کاهش میزان بارندگی شده،»
  
تهرانی‌ها دمای 45 درجه را هم تحمل کرده‌اند
این استاد محیط زیست انسانی می‌گوید اگر هوا گرم شود به طوری که دیگر در حد توانایی انسان نباشد شاید بتواند تلفاتی به همراه داشته باشد: «گرم شدن هوا اگر زیاد باشد باید دید با چه قومیتی روبه‌رو هستیم. بعضی از مردم از نظر ژنتیکی به افزایش حساس نیستند و می‌توانند دمای بالاتر را تحمل کنند. اما بعضی دیگر با تفاوت کم دمایی هم آزار می‌بینند. گاهی هم می‌شنویم که بر اثر گرما، تلفات هم داشته‌ایم. مردم ایران توان تحمل گرما تا 45 درجه را دارند. بعضی مناطق جنوب در حد 50 درجه را هم تحمل کرده‌اند. اما اگر بیشتر از این شود، شاید با تلفات انسانی هم مواجه شویم.»
  
در گرما، دوغ و نمک زیاد بخورید
این استاد دانشگاه، توصیه‌هایی هم برای دوره‌های گرم دارد: «مردم باید به اعلاماتی که از طرف سازمان هواشناسی می‌شود، توجه کنند. مثل بحث آلودگی هوا که وقتی آلودگی به یک حدی می‌رسد مردم تردد در شهر را کمتر می‌کنند. در فصل گرما برای اینکه به یک سری بیماری‌ها دچار نشوند باید از وسایل خنک‌کننده استفاده کنند و الکترولیت‌های غذایی را بیشتر مصرف کنند، مثل دوغ و نمک. سدیم و پتاسیم بر اثر تعریق از بین می‌رود و باید در وعده‌های غذایی گنجانده شوند تا کمتر آسیب ببینند.»

با تمام این حرف‌ها به نظر می‌رسد، تهران واردبحران جدید زیست‌محیطی شده که این‌بار بیش از بحران‌های دیگر با سلامت و جان شهروندان سر و کار دارد و باید برای آن اندیشه‌ای شود.

منبع: روزنامه قانون

مازندران هم بیابان می‌شود!

امینی با اشاره به اینکه هر 10 سال، سطح آب سفره‌های زیرزمینی شمال کشور نیم متر پایین‌تر می‌رود، خاطرنشان کرد: در حال حاضر منابع آبی استان به طرز نگران‌کننده‌ای در حال کاهش است.

مدیرکل دفتر زیستگاه‌ها و امور مناطق سازمان محیط زیست هشدار داد: چنانچه مدیریت منابع آبی به همین منوال باشد، 20 سال آینده مازندران هم بیابان می‌شود.

روزنامه همشهری در ادامه نوشت: حمید گشتاسب، مدیرکل دفتر زیستگاه‌ها و امور مناطق سازمان حفاظت محیط زیست در حالی نسبت به بیابان شدن مازندران هشدار داد که 12 اسفند گذشته، همشهری در گزارشی که با عنوان «مازندران 20 سال آینده بیابان می‌شود»، ‌نسبت به بیابان شدن مازندران طی 20 سال آینده هشدار داده بود.

در آن گزارش، دکتر محمد امینی، استاد دانشگاه و رئیس سابق مرکز تحقیقات منابع طبیعی و کشاورزی استان مازندران به همشهری گفت: بنا به آمار، اگر روند موجود در برداشت آب از سفره‌های زیرزمینی ادامه پیدا کند حداکثر 20 سال دیگر مازندران خشک می‌شود.

امینی با اشاره به اینکه هر 10 سال، سطح آب سفره‌های زیرزمینی شمال کشور نیم متر پایین‌تر می‌رود، خاطرنشان کرد: در حال حاضر منابع آبی استان به طرز نگران‌کننده‌ای در حال کاهش است.

به گفته وی، افت سطح آب سفره‌های زیرزمینی در اراضی جلگه‌ای روی پوشش گیاهی به‌شدت اثر گذاشته و به‌تدریج باعث خشک شدن خاک و تخریب کامل پوشش گیاهی در این مناطق می‌شود.

امینی گفت که سطح سفره‌های زیرزمینی وقتی افت می‌کند، ناگزیر عمق چاه‌ها بیشتر می‌شود و آب بیشتری از سفره‌های زیرزمینی برداشت می‌کنند. الان بسیاری از دشت‌های مازندران دشت ممنوعه هستند و نباید از این دشت‌ها، آبی برداشت شود زیرا سطح آب از تراز منفی دراز مدت پایین‌تر رفته و این خطر وجود دارد که سفره‌های زیرزمینی به خشکی برسند.

مهندس کاظم نصرتی نصرآبادی هم که سال‌ها مدیریت جنگل‌های شمال کشور را برعهده داشته است، در گفت‌وگو با همشهری وضعیت منابع آبی استان‌های شمالی کشور را بحرانی توصیف کرد و گفت: طی چند دهه اخیر، در سراسر کشور بیش از حد مجاز از سفره‌های زیرزمینی، آب برداشت شده و سه استان گیلان مازندران و گلستان هم از این قاعده مستثنی نبودند.

رئیس جامعه جنگلبانی ایران، افزود: ساختار اراضی شمال به‌گونه‌ای است که وقتی سفره‌های زیرزمینی تخلیه شود، آب شور جایگزین آب‌های زیرزمینی شده و اراضی قابلیت خود را از دست می‌دهد و شوری، در نهایت باعث تخریب سرزمین می‌شود. اینها مباحث جدیدی نیست و طی چهار دهه اخیر بارها کارشناسان درباره آن هشدار دادند اما کسی به این هشدارها توجه نکرد.

دکتر حسین آخانی، پژوهشگر منابع طبیعی و گیاه‌شناس هم پیش از این در گفت‌وگو با همشهری با اعلام اینکه تنش آبی همه عرصه‌های کشور را فرا گرفته و جنگل‌های زاگرسی و هیرکانی هم از این تهدید در امان نمانده‌اند، گفت: اکنون در عرصه‌های وسیعی از رویشگاه‌های زاگرسی و بخشی از رویشگاه‌های شمال با پدیده خشکیدگی درختان مواجهیم که مهم‌ترین عامل این وضعیت به هم خوردن توازن آبی در این عرصه‌هاست.

آخانی ادامه داد: ما در سال‌های اخیر با حفر صدها هزار چاه مجاز و غیرمجاز به‌صورت بی‌رویه از سفره‌های زیرزمینی آب برداشت کردیم؛ این شیوه باعث افت شدید سطح آب سفره‌های زیرزمینی شد و عملا ارتباط ریشه گیاهان و درختان با رطوبت زیرزمین قطع شد که نتیجه آن خشک شدن درختان و نابودی پوشش گیاهی بود.

وی در توضیح این مطلب گفت: ممکن است برخی بیابانی شدن جنگل‌های شمال را غیرممکن بدانند اما در تاریخ زیستی کشور، در برهه‌هایی از زمان جنگل‌های شمال حالت نیمه‌بیابانی داشته و فقط در مناطق خاصی از جمله در دره‌ها، درختان بعد از دوره یخچالی و مساعد شدن شرایط دوباره رشد کرده و به‌صورت جنگل درآمده‌اند.

اکنون حمید گشتاسب مدیرکل دفتر زیستگاه‌ها و امور مناطق سازمان حفاظت محیط زیست در گفت‌و‌گو با تسنیم، می‌گوید : اگر روند مدیریت منابع آبی به همین صورت ادامه یابد تا 20 سال آینده حتی مازندران به بیابان تبدیل می‌شود. وقتی استانی مثل مازندران تا این اندازه در معرض تهدید قرار می‌گیرد طبعاً مناطق دیگر با شدت بیشتری در معرض خطر هستند.

آنطور که گشتاسب می‌گوید: کشور نیازمند ایجاد بانک آب است چراکه 85 درصد منابع آب صرف کشاورزی می‌شود که این رقم تکان‌دهنده است؛ بنابراین باید شیوه‌های نوین آبیاری جایگزین کشاورزی سنتی شود.

به گفته وی، در حال حاضر برداشت آب از چاه‌ها و آب‌های زیرزمینی به بیش از حد مجاز و به 60 میلیارد متر مکعب رسیده است که این اقدام توسط پمپ‌های مکنده‌ای انجام می‌شود که سفره‌های زیرزمینی را خالی از آب می‌کنند. این در حالی‌است که حد مجاز برداشت آب از سفره‌های زیرزمینی کمتر از 40 درصد است اما اکنون این میزان بیش از 85 درصد است.

کردوانی:مالچ نفتی خیانت است، ریگ‌پاشی کنید

پدر علم کویر شناسی ایران با ذکر اینکه استفاده از مالچ نفتی برای مقابله با ریزگردها خیانت است گفت:باید بجای مالچ نفتی از ریگ پاشی استفاده شود.

به گزارش ایرنا، از اویل دهه 80 که پدیده ریزگردها و گردو غبار خوزستان را فرا گرفت، تاکنون چندین راهکار برای مقابله با این پدیده مطرح شده است.

مالچ پاشی و نهال کاری کانون های شکل گیری گرد و غبار و آبگیری تالاب های خوزستان مهمترین این راهکارها بوده است.

راه حل ها اگر چه در این یک دهه بارها از سوی مدیران و محققان تکرار شده اما تا کنون عملی نشده است .

پروفسور پرویز کردوانی پدر علم کویرشناسی اما حدود چهار سال پیش نظریه جدیدی برای مقابله با ریزگردها مطرح کرد 'ریگ پاشی' به جای مالچ پاشی'.

نظریه ای که اگر چه این جغرافیدان برجسته کشور بر عملی بودن آن اصرار دارد اما مدیران هنوز هم به اجرایی کردن آن قانع نشده اند.

مالچ پاشی استفاده از مواد نفت مخصوص برای تثبیت شن های روان است.

این چهره ماندگار کشور که پیش از این نیز نظریه های دیگری ارایه کرده است، روز جمعه به دعوت جمعیت هلال احمر شهرستان کارون در همایش علمی- آموزشی راه های مقابله با ریزگردها، در مصلای کوت عبداله مرکز این شهرستان حاضر شد.

پروفسور پرویز کردوانی در این همایش باز هم نظریه خود را به مدیران خوزستان توصیه کرد و تجدیدنظر در روش های قدیمی را خواستار شد.

وی، استفاده از مالچ نفتی برای مقابله با ریزگردها را خیانت خواند و گفت : روش های جدید مقابله با بیابان زایی، باید جایگزین روش های قدیمی و 'ریگ پاشی' جایگزین 'مالچ پاشی' شود.

کردوانی خوزستان را مهمترین منطقه در کشور از لحاظ تثبیت ریزگرد و بیابان عنوان کرد و افزود: منشاء ریزگردهایی که تا 23 استان کشور را فرا می گیرد کانون های خارجی است که در عراق، اردن، عربستان و آفریقا قرار دارد اماریزگردهایی که درپنج سال گذشته رخ می دهد دلیل متفاوت دارند که علاوه بر خوزستان در اصفهان، کرمان و سمنان دیده می شود.

وی اضافه کرد: تالاب ها و جنگل های خشکیده، اراضی کشت نشده و دشت هایی که به دلیل چاه های بی شمار خشک شده اند، منشاء این ریزگردها هستند.

چهره ماندگار کشور با انتقاد از بی توجهی مسوولان نسبت به نظریه های محققان داخلی گفت: مدیران تصور می کنند که همه چیز باید وارداتی باشد تا کاربردی شود در حالی که بسیاری از نظریه های محققان ما از جمله همین نظریه مقابله با ریزگرد می تواند به عنوان الگو و ملاک عمل برای تمام کشورهای دنیا قرار گیرد.

مالچ نفتی ممنوع!

کردوانی با اشاره به تاریخچه استفاده از مالچ نفتی برای مقابله با بیابان زایی در ایران اظهار کرد: این نوع مالچ در سال 1342 برای نخستین بار از کشور لیبی برای تثبیت ماسه زارها وارد شد و در جنوب قزوین مورد استفاده قرار گرفت.

وی با بیان اینکه هر روشی که مورد استفاده قرار می گیرد باید ارزان، زود بازده و دایمی باشد و محیط زیست را آلوده نکند گفت: این در حالیست که مالچ نفتی گران و باارزش است، زمین را سیاه می کند، بدبوست و حرارت منطقه را بالا می برد که باعث می شود بادهای آن منطقه گرم و بدبو باشد، ضمن اینکه باعث نابودی موجودات و گیاهان می شود.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، افزود: مالچ نفتی که روی تپه ها و ماسه زارها پاشیده می شود باعث نفوذناپذیری منطقه در مقابل باران می شود وپس از گذشت چهار پنج سال به دوده سرطان زا تبدیل می شود.

وی تاکید کرد:با این حال، پس از بحران های تنفسی و گرد و غبار در خوزستان وزارت نفت با وجود مخالفت، مجبور شده که 10 هزار تن مالچ نفتی را به سازمان محیط زیست و منابع طبیعی اختصاص دهد.

ریگ پاشی به جای مالچ پاشی

پدر کویرشناسی کشور، بهترین راه مقابله با ریزگردها را پاشیدن ریگ دانست و گفت: ریگ راهکاری ارزان، ساده و دایمی است و به اندازه کافی در کشور وجود دارد.

وی پیشنهاد کرد: می توان به عنوان نمونه یک منطقه پنج هکتاری را با ریگ پوشاند و اثرات آن را با یک منطقه پنج هکتاری که با مالچ نفتی پوشانده شده مقایسه کرد.

کردوانی اضافه کرد: می توان در بعضی از نقاط از ریگ های رنگی استفاده و نقش و نگارهایی ایجاد کرد که آن منطقه مناسب گردشگری هم باشد.

ریگ برای تالاب های خشک

وی درباره شیوه عمل در تالاب های خشک شده خوزستان که به منشاء ریزگردها تبدیل شده اند گفت: تالاب های خشک شده را نیز می توان با ریگ پوشاند و این مساله آسیبی وارد نمی کند و تا زمان آبگیری تالاب می تواند مورد استفاده باشد.

به گفته وی، برخی اراضی کشاورزی که کانون گرد و غبار شده اند را نیز تا زمان تامین آب می توان ریگ پاشید و در موقع لزوم می توان آن را شخم زد که مشکلی هم پیش نمی آورد.

پوشش گیاهی برای ماسه های خوزستان

این محقق با بیان اینکه راه های مقابله با بیابان و مقابله با ریزگرد با یکدیگر متفاوت است، اظهار کرد: برای تثبیت ماسه نیز باید 'مالچ رسی' جایگزین مالچ نفتی شود.

وی گفت: البته در خوزستان مالچ رسی نیز برای تثبیت ماسه زارها مناسب نیست و تنها گزینه مناسب پوشش گیاهی است زیرا پاشیدن بذر گیاه در ماسه زارها بسیار کم هزینه است و آب زیادی هم نمی خواهد.

کردوانی همچنین استفاده از 'مالچ زیستی' را نیز رد کرد و افزود: این نوع مالچ آب زیادی مصرف می کند که با شرایط کم آبی کشور و خوزستان به صرفه نیست علاوه بر این برای تولید این نوع مالچ باید زراعت و کارخانه هایی ایجاد شود که هزینه آن را بسیار بالا می برد.

وی در ادامه با انتقاد از ترویج کشت گیاه 'سالیکورنیا' در کشور برای مقابله با بیابان زایی اظهار کرد: این گیاه شورپسند برای مناطقی مناسب است که خاکشان غیرقابل استفاده باشد نه در خوزستان که خاک حاصلخیز دارد و اراضی به دلیل بی آبی زیر کشت نمی رود.

تن فردوسی در توس می‌لرزد ...

روی برخی دیوارهای شهر، حتی در بافت تاریخی با اسپری نوشته‌اند: «خرید و فروش زمین‌های میراث فرهنگی»! بازار پر رونقی که به نظر می‌رسد با قدرت کاسب‌کارانه‌ کنونی در محدوده‌ توس هیچ‌کس توان مقابله با آن را ندارد،‌ حتی قانون!

روی برخی دیوارهای شهر، حتی در بافت تاریخی با اسپری نوشته‌اند: «خرید و فروش زمین‌های میراث فرهنگی»! بازار پر رونقی که به نظر می‌رسد با قدرت کاسب‌کارانه‌ کنونی در محدوده‌ توس هیچ‌کس توان مقابله با آن را ندارد،‌ حتی قانون!

بافت تاریخی «توس» و زمین‌های طراف آن بیش از 40 سال است که دست‌خوش زورگویی و قدرت کاسب‌کارانه‌ فقط چند خانواده‌ در روستاهای «توس سفلی»، «توس علیا» و «اسلامیه» شده و هرکس که ساز مخالفی در توس با این چند خانواده بزند، جوابش تهدید و کتک و فحاشی است...

حتی به همین دلیل سال‌هاست طرح «تفصیلی» توس که حتی مراحل نهایی شدن را می‌گذراند، ته خط مصوبات نهایی گیر افتاده است، بدون هیچ حمایت و پشتیبانی.

دست‌کم از پنج سال پیش، آن هم در یک دوره زمانی مشخص - 25 اردیبهشت «روز بزرگداشت فردوسی» - آن‌هم چون این شاعر نامدار در توس دفن است، به یاد بافت تاریخی توس و مشکلات‌اش می‌افتیم و در ذهن‌مان خاطره‌سازی می‌کنیم، اما چه فایده؟

سعید سادات‌نیا که از سال 1380 «مدیریت پروژه توس» و طرح آمایش آن را برعهده گرفته است، وضعیت توس را دردآور می‌داند.

او در این زمینه به ایسنا می‌گوید: پیشنهادات بلند مدت و کوتاه مدت زیادی برای ساماندهی و حفاظت از بافت تاریخی توس داشته و داریم، اما به دلیل زمین‌خواری‌ها، زورگویی‌های کاسب‌کارانه و مشکلات متعددی که در این منطقه به وجود آورده‌اند، امکان به نتیجه رساندن آن‌ها وجود ندارد.

وی حکایت بافت تاریخی توس را یک داستان با سری دراز می‌داند که بیش از 10 سال از آغاز آن می‌گذرد و می‌گوید: در پبشنهادهای اولیه این قضیه مطرح شد که برای حفاظت از این منطقه دو روستای «توس سفلی» و «توس علیا» تخلیه و به ساکنانش خانه‌ی معوض داده شود؛ و از سوی دیگر جمعیت روستای سوم یعنی «اسلامیه» را تثبیت کنند، اتفاقی که هیچ‌گاه رخ نداد.

او ادامه می‌دهد: در آن زمان جمعیت منطقه یک‌دهم جمعیت کنونی بود، ما می‌توانستیم در آن موقعیت دو روستا را تخلیه و جمعیت روستای سوم را تثبیت کنیم و از توسعه‌ بیشتر در این سه روستا جلوگیری کرده و طرح‌هایش را به خوبی اجرا کنیم و با خریداری زمین‌هایی بیرون از محدوده‌ بافت تاریخی و آماده‌سازی آن‌ها و دادن‌ آنها به مردم منطقه، آن‌ها را ترغیب به جابجایی کنیم، اما هیچ‌کدام انجام نشدند.

وی با اشاره به مساحت 350 هکتاری توس که حدود 150 هکتار آن شهر تاریخی توس و در واقع مهمترین شهر دوره‌ی اسلامی بوده است،‌ می‌افزاید: در آن زمان در منطقه‌ توس چیزی تحت تصرف مردم نبود و زمین‌ها آزاد بودند، در این شرایط به راحتی در طول 10 سال گذشته می‌شد کارهای پژوهشی و اقدامات باستان‌شناسی انجام داد و حفاری کرد،‌ اما با گذشت زمان مالک‌های شخصی با زدوبندهایی که انجام دادند زمین‌ها را بین خود تقسیم کرده و سپس با قیمت‌های بالاتر بین مردم فروختند. آن‌ها یک کاسب‌کاری راه انداختند و به مردم گفتند هرکس در این منطقه ساکن شود نانش در روغن است.

او با بیان این نکته وضعیت کنونی در توس به دلیل کوتاهی‌هایی از چند سال گذشته‌ فرمانداری، استانداری و میراث فرهنگی است، ادامه می‌داد:‌ برخی دستگاه‌های دولتی با تندروی و دادن قول‌های نابجا، لوله‌های آب، ‌برق و گاز را از این منطقه عبور دادند، جاده‌های در دسترس ایجاد کردند، حتی در طول چند سال گذشته باروی دوره ایلخانی را تخریب کردند و در بخش‌هایی از آن ساخت‌وساز جدید انجام دادند.

سادات‌نیا در ادامه به خالی از سکنه بودن این منطقه در طول 36 سال پیاپی در سال‌های گذشته اشاره می‌کند و می‌گوید: وجود آرامگاه فردوسی به مرور باعث این اتفاقات شد، جلوی توسعه در این منطقه گرفته نشد و مردم ترغیب شدند زمین‌ها را خریداری کنند، تا جاییکه به مرور قیمت این زمین‌ها افزایش یافت، پس پول‌های باد آورده هم با خود قدرت و فساد آوردند. به مرور جمعیت صفر نفری این منطقه در سال 36 به جمعیت 1000 نفره در سال 70 و جمعیت کنونی 10هزار نفره رسید و چند سال آینده به 50 هزار نفر می‌رسد.

او توضیح می‌دهد: در سال‌های اخیر آنقدر برخی از مردمِ این محدوده قدرتمند و برای خود صاحب منصب شده‌اند که حتی بارها عوامل میراث فرهنگی را تهدید کرده و ‌کتک زده‌اند و حتی به ما که حدود 12سال است برای آمایش و ساماندهی این محوطه فعالیت می‌کنیم فحاشی می‌کنند، آنها اکنون خود را نمایندگان مردم اینجا می‌زنند، چون پول و اعتبار دارند! در واقع آنها دارند از خان گسترده و حقوق عمومی استفاده می‌کنند و اکنون از همه طلبکارند،‌ حتی زمانی‌که همکاران ما برای انجام کارهای مربوط به پروژه می‌روند با اسلحه تهدید می‌شوند. در چند سال گذشته نیز نماینده میراث فرهنگی و رئیس پایگاه میراث فرهنگی توس را گروگان گرفتند.

سادات‌نیا دلیل این اقدامات را نبود عزم لازم و جدی در مدیریت شهری توس و مشهد می‌داند و تاکید می‌کند: متاسفانه این ناهماهنگی‌ها به جای اینکه تمام شوند، در حال گسترش‌اند؛ هر چند از مدتی پیش که توس زیر نظر شهرداری مشهد رفته است، شهرداری قدری با این معضلات مقابله می‌کند.

وی با اشاره به یافته‌های آخرین حفاری‌ها در این محوطه‌ی تاریخی اظهار می‌کند: در حفاری‌ها مختلف در سطح این بافت تاریخی، بخش حاکم‌نشین شهر، یک زندان، کف سازی و قنات در جلو‌خان و زندانی دیگر در شارستان و کهن‌دژ به دست آمدند، در منطقه‌ای که علاوه بر فردوسی 450 تن از مفاخر ادبیات‌، هنر و فلسفه آرامیده‌اند.

او با تاکید بر اینکه در حال حاضر نیز وضعیت کنونی توسط فقط تعداد معدودی از افراد ساکن در این محدوده ادامه دارد، بر وجود یک عزم جدی برای پایان دادن به این بحث‌ها تاکید و می‌گوید: امیدوارم شورای فنی جدید سازمان میراث فرهنگی و اساتیدی در این شورا فعالند بتوانند این پروژه را به نتیجه برسانند.

مدیرعامل تیم مشاور آمود مهمترین اقداماتی که شاید در آینده بتواند این بافت تاریخی را نجات دهد، هنوز همان راهکارهای اولیه می‌داند و معتقد است: تا این در نخستین قدم جمعیت منطقه به عنوان یک مکانیزم ساده و روشن تثبیت نشود، نمی‌توان کارها را به درستی انجام داد.

وی می‌افزاید: در درجه‌ اول جلوگیری از توسعه‌ی منطقه بهترین راه‌حل است، باید اجازه امتیازدهی برخی افراد را گرفت، زمین‌خوارها را شناسایی و با آنها برخورد کرد تا موارد تخلف برطرف شوند.

او داستان کنونی بافت تاریخی توس را یک داستان دردآور می‌داند که تا زمانی‌که در آن منطقه قانون اعمال نشود و مدیریت شهری در منطقه به تفاهم نرسد، فقط شرکت‌های اندیشه‌ساز، می‌توانند برایشان طرح دهند، چون آن‌ها مجری نیستند،‌ پس کاری از دست‌شان برنمی‌آید و هر روز وضعیت آن مناطق بدتر از دیروز می‌شود.

مدیر پروژه توس زیر فشار مالی رفتن شرکت‌های طرح‌ساز در این‌گونه مناطق را از جمله معضلات می‌داند و ادامه ‌می‌دهد: یک پروژه دوساله را 10 سال است که در دست انجام داریم، اما قدرت‌های مالی منطقه اجازه تکمیل آن را نمی‌دهند.

وی تاکید می‌کند: متاسفانه برخی از کارمندان میراث فرهنگی هم به جای اینکه توسعه‌ای پایدار و مبتنی بر قانون و طرح‌های مصوب قانونی داشته باشند، فقط به دنبال بوی پول می‌روند. به قول برخی از افراد شاید در این منطقه فقط «نان در خلاف» باشد. متاسفانه معضلات این منطقه روز به روز در حال افزایش است.

انتهای پیام

مرگ هزاران ماهی در جزیره کیش (+عکس)

بر اساس این گزارش؛ ماهی های تلف شده در کنار سواحل کیش جمع شده اند و برخی نیز در حال جان دادن هستند.

هزاران ماهی در اتفاقی نادر و به دلیل نامعلوم در جزیره کیش تلف شدند و تعداد زیاد دیگری در حال جان دادن هستند.

به گزارش ایرنا، به گفته برخی شاهدان عینی، ماهی های مرده در روزهای اخیر در سواحل شنی اطراف دهکده آبی دیده شدند و تعداد آنها در حال افزایش است.

این ماهی ها چشمانی متورم و بدنی قرمز رنگ پیدا کرده اند.

یکی از شاهدان عینی گفت: این اتفاقی نادر و تاکنون در جزیره کیش دیده نشده است.

بر اساس این گزارش؛ ماهی های تلف شده در کنار سواحل کیش جمع شده اند و برخی نیز در حال جان دادن هستند.

گفته می شود طوطی ماهی، تک خال از گونه های تلف شده هستند.

مسئول اداره حفاظت از محیط زیست سازمان منطقه آزاد کیش در گفت و گوی تلفنی با خبرنگار ایرنا ؛ نشت مواد نفتی به دریا و افزایش عروس های دریایی را به عنوان عامل مرگ و میر ماهیان رد کرد و افزود: کارشناسان محیط زیست، دامپزشکی و شیلات با حضور خود درمحل نمونه برداری کرده اند ، این نمونه ها برای کسب نتیجه دقیق به بندرعباس فرستاده می شود.

مریم محمدی اظهار داشت: مواد نفتی در یک جا جمع می شوند و نمی تواند علت مرگ ماهیان در یک محدوده باشد.

اعتمادی یکی از کارشناسان شیلات کیش گفت: تا دریافت نتیجه نمونه گیری نمی توان درمورد علت مرگ ماهیان اظهار نظر کرد.

منبع: ایرنا

پرویز کردوانی: چرا باور نمی‌کنید آب نیست!

پروفسور پرویز کردوانی، پدر علم کویر‌شناسی ایران، در نشست‌های مختلف، بارها در مورد غارت‌شدن آب و تبدیل کشور به بیابانی بزرگ هشدار داده است، این‌بار این استاد نمونه دانشگاه تهران و پدر علم کویر‌شناسی ٨٣ساله ایران و عضو انجمن متخصصان محیط‌زیست ایران، در جمع کارکنان سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی حاضر شد و به سخنرانی خود را در مورد بررسی مسائل و مشکلات منابع آب کشور در راستای تدوین برنامه ششم توسعه ارائه داد که در این نشست، بر عمیق‌ترشدن عمق چاه‌های آب، نابودی استان‌ها با انتقال آب، متروکه‌شدن روستاها، تشدید معضل ریزگردها با خشک‌شدن رودها و تالاب‌ها و به‌طورکلی غارت‌شدن آب، هشدار داد که درادامه آورده می‌شود.
 
آب ایران با بی‌توجهی تمام در حال غارت‌شدن است و از سوی دیگر، تمام توجه مسئولان به دغدغه‌های شهری است و توجهی به مصرف بی‌رویه آب ندارند و اگر هم تصمیمی در این زمینه اتخاذ شود، دیر است.

سمیناری ویژه آب در وزارت کشور برگزار شد که از بنده نیز دعوت کردند، اما نرفتم، زیرا چنین سمینارهایی برای رسیدگی به معضل، بسیار دیر است.

گزارش‌ها و اطلاعات در مورد بحران آب نشان می‌دهد کشاورزی در استان‌های مختلف در حال تعطیل‌شدن است. آب چاه‌ها همچون پس‌انداز است و در زمان بحران باید از آن استفاده کرد، متأسفانه سدها آب دارد، اما وزارت نیرو آن را به روی مردم باز نمی‌کند که همین امر سبب شده تاکنون ٦٠ درصد مصرف آب شرب از چاه‌ها باشد، با چنین تصمیماتی باید برخورد شود.  

کسی باور نمی‌کند آب نیست
دستور تشکیل شورای‌عالی آب هم صادر شده است، اما چنین اقدامی دیگر فایده‌ای ندارد، زیرا امروزه کسی باور نمی‌کند آب نیست و کشور با بحران کم‌آبی مواجه است. اما نشانه‌های آن را می‌توان در گوشه‌وکنار کشور مشاهده کرد که نمونه آن، خالی از سکنه‌‌شدن روستاهاست، شرایط ما هر روز در حال بدترشدن است و از سوی دیگر، همواره شعار صرفه‌جویی می‌دهیم.  

طبق گفته‌های نوبخت، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، ٢٢ میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی برای خروج از رکود برداشت شده است که قسمتی از این اعتبار یعنی ٢١٠ میلیارد تومان به کشاورزان اصفهان داده‌اند تا کشاورزی نکنند.

اما متأسفانه شاهد وضعیت اسفبار رودها و دریاچه‌ها هستیم که نمونه آن کارون است، در کارون سبزی کشت می‌شود و قسمتی از کارون به نخاله زباله تبدیل شده است. از سوی دیگر، طی چند روز گذشته تصمیم‌گیری شد که آب کارون به چهارمحال‌وبختیاری سپس به اصفهان، یزد و کرمان برود و هیچ‌کس به این موضوع توجه ندارد که آب در حال تمام‌شدن است یا در استان اصفهان تا شعاع ٥٠ کیلومتر شهرک صنعتی زده‌اند و توسعه بدون برنامه‌ریزی صورت گرفته که سبب عمیق‌ترشدن چاه‌ها و خشک‌شدن زاینده‌رود شده است.

در مورد راهکارهای خروج از این وضعیت باید گفت روش مصرف را باید عوض کرد و از سوی دیگر، باید مانع توسعه بدون برنامه‌ریزی شد.  خشک‌شدن چاه‌ها، رودها و دریاچه‌ها و همچنین بیابانی‌شدن ایران، تبعات و پیامدهای مختلفی به دنبال دارد که نمونه آن بروز ریزگردهاست، زمین‌های کشاورزی استان‌های مختلف ازجمله اصفهان، که طی٢٠ سال گذشته در آن کشت صورت نگرفته، اکنون معضل ریزگردها را تشدید کرده است، دراین‌زمینه هشدارهای بسیار زیادی داده شده است اما گوش شنوایی برای آن نیست، به عنوان مثال هشدار دادیم ٩٠ درصد چاه‌های رفسنجان باید بسته می‌شد، ضمن اینکه در دهه ٦٠ هم هشدار داده بودم در این منطقه باید فقط ٤٠ چاه فعال شود، اما ٣٥٠ چاه زده شد و اکنون شاهد هزارو ٦٥٠ حلقه چاه در این منطقه هستیم که به دنبال این امر، سالانه ٥٠٧ هکتار باغات رفسنجان در حال خشک‌شدن است.

یا میلیاردها تومان برای کارخانه‌ها خرج کردند؛ کارخانه‌هایی که نیاز به آب داشت و آب کشاورزان را به کارخانه‌ها دادند و اکنون همین بخش صنعت خواهان انتقال آب است. بی‌تدبیری و غیرکارشناسی‌بودن تصمیمات مسئولان نیز به مشکل کم‌آبی دامن زده است، به عنوان نمونه در کردستانی که سالانه ٥٠٠ میلی‌متر بارندگی دارد و دارای پنج رود است؛ رودهایی که تأمین‌کننده ٢٠ درصد آب موردنیاز هستند، اما امروز آب این استان به دیگر مناطق منتقل شده و خود کردستان با مشکل کم‌آبی روبه‌رو شده است یا مسئولان کشور صنعت پتروشیمی، فولاد و آلومینیوم را به بندرعباس برده‌اند، چنین صنعت‌هایی به آب زیادی نیاز دارد و از سوی دیگر، بندرعباس با مشکل تأمین آب جدی روبه‌رو است، چرا باید چنین تصمیماتی اتخاذ شود؛ استانی که حتی در تأمین آب شهروندان خود نیز درمانده است. امروزه افرادی هستند که ماشین زیر پایشان سه میلیارد تومان قیمت دارد، اگر بنزین لیتری صد هزار تومان هم باشد، مجبور هستند آن را خریداری کنند، زیرا ماشین سه میلیاردی بدون بنزین بدون استفاده خواهد بود، همین وضعیت را در مورد کارخانه‌ها شاهد هستیم، کارخانه‌هایی که آب ندارند و صاحبان آن برای جلوگیری از تعطیل شدن آن، خواهان انتقال آب هستند.

دشت‌ها فقط برای کشاورزان ممنوعه است
درحال‌حاضر شاهد هشدار و ممنوعیت‌هایی از سوی مسئولان هستیم که این هشدارها، تنها برای مردم و کشاورزان است، دراین‌زمینه می‌توان گفت دشت ممنوعه فقط برای کشاورز درمانده ممنوع است، اما دیگران از آن استفاده می‌کنند، در استان‌های مختلف ازجمله خراسان، کرمان و یزد دشت ممنوعه وجود دارد، اما ممنوع‌بودن آن فقط برای کشاورز است و از سوی دیگر چاه‌های نیمه‌عمیق به عمیق تبدیل شده است که به نوعی غارت آب صورت گرفته است، با چنین وضعیتی به کجا می‌رویم؟ به وزارت نیرو می‌گوییم دیگر آبی وجود ندارد، می‌گویند کف‌کنی کنید!  امروز قانون برای همه یکسان اجرا نمی‌شود، کشاورزان نیز از این وضعیت خسته شده‌اند که نشانه و تبعات آن فروش زمین‌های کشاورزی و مهاجرت کشاورزان به سمت تهران و کلانشهرها است.
 
٨٥ درصد روستاهای یزد خالی از سکنه
تاکنون شاهد حفر چاه‌های بسیار زیادی در استان‌های کشور بودیم، گویا آب این چاه‌ها فقط برای کشاورزی ممنوع است. وضعیت اسفبار کم‌آبی را از آمار مهاجرت می‌توان متوجه شد. هر پنج سال یک‌بار آمار مهاجرت استخراج می‌شود اما در یزد استخراج آمار هر ماه است؛ زیرا ٨٥ درصد روستاهای یزد تعطیل و خالی از سکنه شده که یکی از دلایل آن، این است که آب این استان به صنعت داده شده است.

مسئولان می‌گویند ٥٥ درصد مواد غذایی از خارج تأمین می‌شود؛ چنین گفته‌ای دروغ است. وضعیت اسفبارتر از این آمارهاست؛ زیرا ٩٥ درصد روغن، چای، نان و گندم از خارج تأمین می‌شود.

سازمان ملل هشدار داده تا ٢٠ سال آینده مهم‌ترین مسئله کشورهای جهان، امنیت غذایی است.  ‌اگر خواهان زندگی‌کردن هستیم باید مطابق محیط‌زیست فعالیت کنیم. به عنوان مثال ظروف یک‌بارمصرف در کشورهای پیشرفته کمتر استفاده می‌شود؛ زیرا تهدیدی برای محیط‌زیست است، یا برای جلوگیری از تشدید معضل ریزگردها به جای مالچ‌پاشی باید ریگ‌پاشی شود که مطابق محیط‌زیست است یا اکنون در دنیا شاهد این هستیم که آجر، مالچ و بنزین، اتانول و... مطابق محیط‌زیست تهیه می‌شود. اما وضعیت ایران در این میان چطور است، اکنون نفت داریم، اگر چنین نعمتی نداشته باشیم وضعیتمان چه می‌شود؟ متأسفانه اکنون با درآمد نفتی اقدام به واردات می‌کنند که همین امر به تهدید و آسیب برای تولیدکننده‌ها از جمله کشاورزان تبدیل شده است.

به امید بارندگی نباشیم
شهرها به شهر سرطان آدم و روستاها به منطقه‌ای بدون آب و ریزگردها تبدیل شده است. از سوی دیگر بارندگی کم شده است، زیرا کره زمین در حال گرم‌شدن است و به دنبال آن بارندگی مناطق خشک، کمتر و مناطق پربارش، بیشتر می‌شود؛ بنابراین تعادل چرخه کره زمین از بین رفته است و باید به مردم گفت که به امید بارندگی نباشند.

به عنوان مثال سطح آب در جهرم ٥٧٠ متر، در رفسنجان ٤٥٠ متر و در شهریار ٣٠٠ متر پایین رفته است؛ چرخه طبیعت با اقدامات نابجا نامتعادل شده است. حدود یک‌سال‌ونیم است که هشدارها در مورد وضعیت بحرانی آب بیشتر شده است اما بحران آب خیلی زودتر از این زمان آغاز شده و اکنون واقعا آب نیست و بسیاری از تالاب‌ها و چاه‌ها خشک شده‌اند.

اکنون شاهد پرآب‌بودن استان‌های شمالی هستیم اما آب استان‌های شمالی ازجمله مازندران به دلیل استفاده بسیارزیاد از کود ازت برای کشت برنج، سمی شده است که یکی از دلایل افزایش سرطان معده در بین شهروندان این استان‌ها، همین امر است. اکنون ٩٥ درصد آب این استان از آب‌های زیرزمینی است؛ در صورتی که برای مهار آب در این منطقه باید ده‌ها سد ساخته شود.  

احیای دریاچه ارومیه محال است
در مورد خشک‌شدن دریاچه ارومیه هم باید گفت که دیگر امکان ندارد دریاچه ارومیه احیا شود، هر چقدر آب به دریاچه ارومیه ریخته شود به چاه می‌رود و دیگر محال است این دریاچه احیا شود.

دلیل خشک‌شدن زاینده‌رود نیز همین است، زاینده‌رود را چاه خشک کرد و این رود نیز مانند دریاچه ارومیه محال است که احیا شود زیرا زمین‌ها به دنبال عمیق‌ترشدن چاه‌ها نشست کرده است یا در بهشت زهرا در گذشته وقتی حفاری صورت می‌گرفت، آب فوران می‌کرد اما درحال‌حاضر به دلیل حفاری بی‌رویه چاه، زمین در آن منطقه نشست کرده است یا حفر چاه عمیق به دلیل وجود نیروگاه‌های اطراف فامنین و کبودرآهنگ سبب شده تا آب چاه کل روستاهای اطراف خشک شود و به دنبال آن زمین‌ها نشست کند؛ بنابراین چنین نیروگاه‌هایی باید تعطیل شوند. امروزه شاهد هستیم که زمین نشست می‌کند یا پل‌ها کج می‌شود که به دنبال آن لوله آب و گاز می‌شکند؛ اما هیچ‌کسی نمی‌داند علت آن چیست. باید گفت علت آن برداشت بی‌رویه از آب زیرزمینی و حفر چاه‌های عمیق است.

هشدار به راه‌اندازی طرح قطار سریع‌السیر
در مورد راه‌اندازی قطار سریع‌السیر بین تهران و مشهد باید گفت مسئولان نباید اجازه دهند چنین طرحی اجرائی شود زیرا مسیر این قطار با سرعت ٣٠٠ کیلومتر از گرمسار، سمنان و شاهرود می‌گذرد، درصورتی‌که در این مسیر هر لحظه امکان نشست زمین وجود دارد. یکی از دلایل آن حفر چاه‌های عمیق و برداشت بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی است. متأسفانه به دلیل بی‌توجهی‌ها در سال‌های گذشته، شاهد عمیق‌ترشدن چاه‌ها و تشدید ریزگردها و نشست زمین‌ها بوده‌ایم یا از سوی دیگر‌ در گذشته جنگل‌های مصنوعی احداث کرده‌اند که اکنون چنین جنگل‌هایی به دلیل بی‌آبی در حال خشک‌شدن هستند. همچنین کویرها با آب‌های زیرزمینی زنده هستند، بسیاری از تولیدات ازجمله شیشه‌سازی، ذوب‌آهن، باروت‌سازی و فولاد ویژه کویر است اما کویرهای ما درحال ازبین‌رفتن است.

آب چاه‌ها، لیموشیرین شده است
درحال‌حاضر آب از ٥٥٠ متری استخراج می‌شود، البته لیموشیرین به جای آب استخراج می‌شود بنابراین با چنین وضعیتی کشاورزی غیراقتصادی است و کشاورزان به آب از عمق ٥٥٠ متری دل‌خوش کرده‌اند. شهرها، صنعت و کشاورزی را توسعه داده‌ایم و اکنون اول راه بهره‌برداری است؛ اما آب تمام شده است، هشدارهای زیادی داده‌ایم، اما فایده ندارد، اکنون مانند خانواده ٤٠نفره هستیم که همه مهندس و دکتر شده‌ایم، اما زمینه‌ای برای فعالیت و درآمدزایی نیست.  

اقداماتی که باید انجام دهیم
آب فاضلاب را باید تصفیه کنیم، تهران رود ندارد، اما سه رود فاضلاب دارد، از این آب می‌توان در فضای سبز استفاده کرد، البته این درحالی است که برخی کشورها، آب فاضلاب را برای آشامیدن تصفیه می‌کنند. دومین اقدامی که باید انجام دهیم، جمع‌آوری آب‌های سطحی است، به عنوان مثال همدان ٣٣٠ میلی‌متر بارندگی دارد، اما آب در این استان کوهستانی جیره‌بندی می‌شود.

استفاده از آب شور نیز باید مورد توجه قرار گیرد، در حال حاضر در قم کارخانه آب‌شیرین‌کن راه‌اندازی شده است، البته ناگفته نماند بعضی‌ها از دستگاه‌های آب‌شیرین‌کن استفاده می‌کنند که سرطان‌زاست، وزارت نیرو باید بهترین و استانداردترین دستگاه را معرفی کند.  

جملات اشتباه
وزیر جهاد کشاورزی در ماه‌های گذشته اظهارنظری کرده است مبنی بر اینکه گندم به آب زیادی نیاز دارد بنابراین در ایران نباید کشت شود و کشت آن باید در کشورهای دیگر انجام شود،. اکنون ٥٠٠ هزار هکتار از زمین‌های خارج کشور توسط ایران کشت می‌شود، پرسش بنده این است که در دنیا نمونه بیاورید که چنین کاری شبیه ما انجام می‌دهند، همین کارشناسان، ممکلت را به این روز انداخته‌اند. در حال حاضر برخی کشورها از رطوبت ٣٠ درصدی، آب می‌گیرند، اما ما به دنبال مصرف بی‌رویه آب هستیم. از سوی دیگر، شاهد تجارت آب هستیم، به‌گونه‌ای که امروز آب کشاورزان را خریداری می‌کنند و به کشاورزان می‌گویند برو سفر و خوش‌گذرانی.  

نابودکردن استان‌ها با انتقال آب
در مورد انتقال آب نیز باید به مسئولان گفت هر استانی را خواستید نابود کنید، آب به آن استان دهید یا اگر خواستید بچه‌ای را نااهل و خراب کنید، به آن پول دهید. درحال‌حاضر شاهد انتقال آب خوزستان و دیگر استان‌ها هستیم در صورتی که نباید تعادل استان‌ها را با انتقال آب برهم زنیم. همین افغانستانی که به آن لطف کرده‌ایم، زابل را با خشک‌کردن دریاچه هامون نابود کرد، تا دو سال دیگر، سد دوستی را هم خشک می‌کند، با سدی که افغانستان احداث می‌کند، ٧٥ درصد سد دوستی خشک می‌شود.

بخش خصوصی بی‌رحم است
بخش خصوصی بی‌رحم است، بخش خصوصی کار را به‌خوبی انجام می‌دهد، اما انصاف ندارد و بی‌رحم است. مدیریت آب، دارای چهار رکن است که نخستین مورد، مدیریت جلوگیری از هرز رفتن آب و سدسازی است که باید موردتوجه مسئولان قرار گیرد. در مورد سدسازی نیز باید گفت سدسازی همیشه بد نیست، البته در کنار سدسازی، باید تعادل را حفظ کرد، یعنی اولویت‌بندی صحیح آب به‌ویژه آب سد و مدیریت در مصرف آب، باید مورد توجه قرار گیرد. در بخش صنعت می‌توان هفت بار از آب استفاده کرد، یا آب شرب در چرخه مصرف یک استان می‌تواند در سه بخش مصرف خانگی، شهرداری و ادارات مورد استفاده قرار گیرد.

آب شرب مصرف خانگی در سه بخش آشپزخانه، حمام و حیاط می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد، بنابراین الگوی مصرف باید داشته باشیم. از سوی دیگر، درحال‌حاضر چهار شیوه مصرف آب ازجمله اسراف در مصرف، خسیسی در مصرف، استفاده بهینه از مصرف و هدردادن آب وجود دارد که ما ایرانی‌ها، اولی یا آخری هستیم و هیچ زمان، تعادل را رعایت نمی‌کنیم. اگر بخواهیم در مورد وضعیت کم‌آبی تهران صحبت کنیم، درحال‌حاضر ٧٠ چاه دیگر نیز در تهران در حال حفرشدن است، با حفر چاه، آب زیاد نمی‌شود، بلکه آب زودتر تمام می‌شود.

منبع: شرق

آخرین تصاویر سفینه ناسا از عطارد قبل از خودکشی (+ عکس)

این سفینه 500 کیلوگرم وزن دارد و با سرعت 8 هزار 750 مایل در ساعت به سطح عطارد برخورد خواهد کرد تا به عمر این سفینه پایان داده شود.

سفینه وابسته به ناسا قبل از خودکشی در سطح عطارد (تیر)، تصاویری را از این سیاره به زمین ارسال کرده است.

به گزارش عصرایران، این سفینه ناسا با نام "مسنجر" قبل از خودکشی و برخورد برنامه ریزی شده با سطح سیاره عطارد یا تیر در روز پنجشنبه 10 اردیبهشت، این تصاویر زیبا را از عطارد مخابره کرده است.

عطارد نزدیک ترین سیاره منظومه شمسی به خورشید و کوچکترین سیاره این مجموعه است.
این سفینه از یک دهه پیش تاکنون فعالیت می کرد و در 4 سال اخیر نیز به دور عطارد می گشت.
تاکنون هیچ سفینه ای به سطح عطارد نرفته است.

تصاویر سفینه مسنجر از سطح عطارد

این سفینه 500 کیلوگرم وزن دارد و با سرعت 8 هزار 750 مایل در ساعت به سطح عطارد برخورد خواهد کرد تا به عمر این سفینه پایان داده شود.

به هنگام برخورد این سفینه با سطح عطارد، حفره بزرگی را ایجاد خواهد کرد و سفینه درون حفره قرار خواهد گرفت.
این سفینه در مدت فعالیت خود توانست به سوالات زیادی درباره عطارد پاسخ دهد.

تصاویر سفینه مسنجر از عطارد

سفینه مسینجر وابسته به ناسا در نزدیکی عطارد